ΙΔΡΥΜΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ : Η ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗ "ΑΛΗΘΕΙΑ" ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΕΤΣΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

Η Ιστορία δεν "ξαναγράφεται", απλώς θα είναι πάντα σαφές ότι ΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΆ ΔΕΔΟΜΈΝΑ ερμηνεύονται διαφορετικά από τον Επιστήμονα, ανάλογα με τον "Υπαρξιακό του Προσδιορισμό"  η -σε αντίθεση (εάν την έχει "κατακτήσει" )- με την "Οντολογική του Υπόσταση".

Εχθές παρακολούθησα κάποιες ερευνητικές ανακοινώσεις που είχαν σχέση με το 1821. Άκουσα τον Ερευνητή -που κατά τα άλλα υποστήριζε την αντικειμενική τεκμηρίωση- να αναφέρεται απαξιωτικά μεταξύ άλλων και στον Παπαφλέσσα ως .."Παπατετοιο" "Παπα...κατι" προσφώνηση που συνοδεύτηκε και από απαξιωτικό κυνικό μορφασμό .  Του Επισημάνθηκε από κάποιο συνάδελφό του ότι "Μπερδεύει την τεκμηρίωση με την Ερμηνεία".

Όσοι έχουμε ξενυχτήσει στην δοκιμασία των μεθόδων της έρευνας, γνωρίζουμε ότι η αντικειμενικότητα του ερευνητή, εστιάζεται στην τεκμηρίωση των Στοιχείων, ενώ η παραγωγή καινούργιας γνώσης δημιουργείται από την "βάσανο" μιας " υπόθεσης "{στο αν στέκει η δεν στέκει) , μέσα από κάποιες μεθοδολογίες, ποσοτικές ή ποιοτικές. Η  Ερμηνεία όμως είναι  πάντα ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΉ ΥΠΌΘΕΣΗ, όπως και η εξ αυτής υποστηριζόμενη "Αλήθεια" και παραγόμενη γνώση. 

Είναι δεδομένο για τον Επιστημονικό Κόσμο ότι  "η Επιστήμη" δεν είναι κάποιο "κουτί" , κάποια διαδικασία, που από την μια βάζεις τα στοιχεία και από την άλλη σου βγάζει το "ακλόνητο επιστημονικό αποτέλεσα" που γίνεται θέσφατο γνώσης και Αλήθειας.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ σαφώς ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ και κάπου υπάρχει ως ιδέα και οντότητα κατά ΠΛΑΤΩΝΑ και ΣΩΚΡΑΤΗ, είναι όμως σαφέστατα και αναντίρρητα ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΜΕΝΗ..

Η «Υπόθεση» η οποία τίθεται εις την βάσανο της επιστημονικής μεθοδολογίας ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΑΜΑ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ, ΑΠΟ ΤΟ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ (η Αντιλαμβάνεται)  Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΟΥ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΘΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ....

Από την διαμόρφωση της Υπόθεσης, προσδιορίζεται και το Υποκειμενικό αξιακό , και ιδεολογικό πρίσμα του "Επιστήμονα". Εάν Ο "Επιστήμονας" πιστεύει (από την ιδεολογία του - Ιδεοληψία του) ότι ο Πατριωτισμός είναι Φασισμός , τότε εύκολα θα βρει "επιχειρηματολογία" του επιπέδου ότι η φωτογραφία του Κολοκοτρώνη χρησιμοποιήθηκε στο Γραφείου ενός δικτάτορα. (Θυμίζει εκείνο που μάθαμε στα Σχολείο στο μάθημα της Λογικής "Το Μπουζούκι είναι όργανο ο χωροφύλακας είναι όργανο άρα ο χωροφύλακας είναι Μπουζούκι")

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ

Είναι μοιραίο, ο κάθε νους να βλέπει τον Κόσμο και να ερμηνεύει την πραγματικότητα , δηλ. να αντιλαμβάνεται την Αλήθεια σύμφωνα με τις δικές του αξίες, έννοιες, αντιληπτική ικανότητα και οντολογική (αν έχει φθάσει έως εκεί) υπόσταση.

Αυτοαποκαλείται ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ αυτός που δεν έχει την θέληση ή το θάρρος αλλά και την ικανότητα να αντιλαμβάνεται μεν το πραγματικό, αλλά να το αμφισβητεί και να επιδιώκει να το αλλάξει. Για τους ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ οι μη "συμβιβαζόμενοι" είναι αιθεροβάμονες, εάν μάλιστα στον ρεαλισμό προστεθεί και η Δειλία, για τους ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ ο Τολμηρός και ο Επαναστάτης θέτει σε κίνδυνο την κοινωνία ("Τι θέλετε, να κάνουμε πόλεμο και να σκοτωθεί κόσμος") ΣΣ. Ο Κόσμος που αυτοκτονεί μνημονιακά είναι όμως αποδεκτός διότι για τον ΡΕΑΛΙΣΤΗ .."ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ".

Εάν στον ΡΕΑΛΙΣΤΗ, ΔΕΙΛΟ, προσθέσουμε και την παράμετρο της ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ -αφού έτσι καταλαβαίνει τον Κόσμο, κάποιος με τέτοια χαρακτηριστικά,  με αγωνία θα προσπαθεί να απαξιώσει  ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΗΡΩΑ, και να του αποδώσει ιδιοτελή κίνητρα.

Εάν στον ΡΕΑΛΙΣΤΗ, ΔΕΙΛΟ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΕΛΗ προστεθεί και η ΑΞΕΣΤΟΣΥΝΗ, τότε προκύπτει μια διαφορετική ερμηνεία των αντικειμενικών γεγονότων της Ιστορίας : Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ από το Πρίσμα που βασίζεται στην Προσέγγιση του Μηδενισμού, του Ρεαλισμού,  της Δειλίας και της Ιδιοτέλειας, που εκφράζεται και με μια -αυθαίρετη προφανώς- και με προκατάληψη (bias), αμφισβήτηση της Ιστορίας.

Ο έχων ενστερνισθεί τον Μηδενισμό, τον ρεαλισμό , την Ιδιοτέλεια ως υπαρξιακό του προσδιορισμό, και μη αποδεχόμενος ή και τελών εν αγνοία- ότι υπάρχει οτιδήποτε άλλο, ερμηνεύοντας κάθε τι μέσα από αυτό το "υπαρξιακό" πρίσμα, θα τοποθετηθεί ότι η Ιστορία είναι ιδιοτελώς "γραμμένη", ότι δεν υπάρχουν ήρωες αλλά μόνο ωφελιμιστικά κίνητρα , ότι οτιδήποτε συμβαίνει έχει κίνητρο το ατομικό συμφέρον και γενικά θα επιμείνουν να .....ξαναγράψουν την ιστορία.

Ένα αντικειμενικό Ιστορικό τεκμήριο είναι πχ η θέση του Ανδρέα Παπανδρέου σχετικά με το ΠΙΡΙ ΡΕΙΣ και την αμφισβήτηση των Κυριαρχικών Δικαιωμάτων της Χώρας, από την Τουρκία (το κακό υπάρχει και σήμερα και σε χειρότερη κατάσταση) . Ένα αντικειμενικό Ιστορικό τεκμήριο είναι το αντιληπτικό επίπεδο του Ανδρέα Παπανδρέου, οι γνώσεις του, οι νοητικές του ικανότητες, η οντολογική του υπόσταση., που του έδιναν την ικανότητα να "βλέπει" , "να τολμά" να γνωρίζει και να μιλάει για ΠΑΤΡΙΔΑ.

Αλήθεια, ο Πατριωτικός Λόγος του Ανδρέα Παπανδρέου (δειτε το Βιντεο) ειναι φασιστικός????

Η Ιστορία δεν ξαναγράφεται, απλώς θα είναι πάντα σαφές ότι ΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ερμηνεύονται διαφορετικά από τον Επιστήμονα, ανάλογα με την Υπαρξιακό του Προσδιορισμό η (σε αντίθεση ) με την οντολογική του Υπόσταση.

ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ : 72 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΝΙΚΗΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

                                                                                        

Tό Ίδρυμα Ελληνισμού έχει σαν αποστολή του την διάδοση και διάχυση του Ελληνικού Πολιτισμού Διεθνώς, μέσα από πολυδιάστατες διεθνείς συνεργασίες και επαφές στα πλαίσια των οποίων παρακολούθησε και την Ημερίδα  "72 Χρόνια της Μεγάλης Νίκης Επί του Φασισμού".

Θα ευχόμαστε  όλοι οι συμπατριώτες μας Έλληνες να γίνουν γνώστες του περιεχομένου της Ημερίδας αυτής και των όσων τεκμηριωμένα  κατέθεσαν συνάδελφοι Καθηγητές Πανεπιστημίων, Ρώσοι και Έλληνες για να αποκτηθεί από όλους  η γνώση εκείνη που είναι απαραίτητη σε ένα άνθρωπο για να αναπτύξει την δική του ικανότητα να προσεγγίζει την Αλήθεια., για να καταλάβουν όλο και περισσότεροι συμπατριώτες μας το τι συμβαίνει στους ίδιους και στην Ελλάδα, και το πόσο ευτελής προπαγάνδα είναι η αυτή που τους προσφέρεται ως γνώση, αναφορικά με την σημερινή πραγματικότητα.

Ο Ελληνικός Πολιτισμός είναι μια μυηση στην πορεία προς το φως, προς την αποκάλυψη και την κατάκτηση της οντολογικής υπόστασης και της  Αθανασίας.

Ο Ελληνικός Πολιτισμός, μας δείχνει την Ιθάκη, προς την οποία -ασκούμενοι- θα ταξιδέψουμε με οδηγό τα αστέρια των οραμάτων της ψυχής μας, και εξάντα  -για να μην χάσουμε το δρόμο μας-, τις αξίες  και τις έννοιες που θα μας καθοδηγούνε στην  δικαίωση και στο φως.

Η «Οδύσσεια» που δώρισε στον εκπρόσωπο του Ελληνικού Κράτους, Ο Κινέζος σοφός άρχοντας, δεν ήταν προφανώς ένα βιβλίο που ο Κινέζος είχε καταλάβει ότι προφανώς αγνοούσε ο Ελλην επικυρωτής . Ήταν μια διαβεβαίωση ότι ο Κινέζος, με τον επίσης υψηλό του Πολιτισμό κατανοεί βαθειά τα διδάγματα του Ελληνικού Πολιτισμού, το νόημα του «Ταξιδιού για την Ιθάκη»,  που δεν είναι παρά η άσκηση του Ανθρώπου μέσα στο ταξίδι της ζωής, ενός Ανθρώπου που ο Πολιτισμός τον «εξοπλίζει» για την πλοήγηση αυτή, με τις καλύτερες δυνατότητες «προσανατολισμού». Οι δυνατότητες αυτές  είναι οι αξίες και οι έννοιες στις οποίες ο Πολιτισμός μυεί,  και που εξασφαλίζουν την πορεία προς το Φως, ακόμα και μέσα από τις δυσκολίες του ταξιδιού που είναι και τα στοιχεία της άσκησης, για την κατάκτηση της οντολογικής υπόστασης και της Αθανασίας.

Αυτή είναι η βαθειά αξία του Ελληνικού Πολιτισμού: Η Μυηση στις αξίες και στις έννοιες , η μυηση στην ικανότητα να αντιλαμβάνεται κανείς το αυλό αγαθό, και στην αποκάλυψη της οντολογικής μας υπόστασης και τελικά στην κατάκτηση της Αθανασίας.

Και αυτή την βαθειά αξία, την προσφέρει ο Ελληνικός Πολιτισμός στον ΚΟΣΜΟ, στον πλανήτη γη και στους ..γαλαξίες….

Παγκοσμιότητα και Παγκοσμιο-ποιηση».

Θα πρέπει να γίνει ένας διαφορισμος ανάμεσα στην Παγκοσμιότητα και στην Παγκοσμιο-ποίηση.

Παγκοσμιότητα είναι η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ διάθεση-δίψα αναζήτησης της Αλήθειας, του ανήσυχου και του Δημιουργού, του Οδυσσέα αλλά και του Ομήρου, του Μεγ. Αλεξάνδρου και του Βυζαντίου, της Ορθοδοξίας και της Χριστιανοσύνης, του Κοσμοπολίτη και του Ερευνητή. Παγκοσμιότητα είναι η ψυχική ανάγκη της αναζήτησης της Αλήθειας, πέρα από τις αισθήσεις και τα χωρικά όρια. Παγκοσμιότητα ακόμη είναι, η προοδευτικά μεγαλύτερη δομική τεχνολογική δυνατότητα προσέγγισης.
Παγκοσμιότητα διακατείχε τους Έλληνες με το πρώτο πλεούμενο, Παγκοσμιότητα διακατείχε  και αυτούς που έχτισαν τον ψηφιακό κόσμο. Και αυτή η παγκοσμιότητα στην διαχρονική της εφαρμογή, είναι το  ίδιο έργο με άλλο σκηνικό, ένα σκηνικό που ορίζεται, ΚΑΙ , από την εκάστοτε τεχνολογία.

Η Παγκοσμιο-ποιηση είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Είναι η ΠΡΟΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ εκείνη δομή, με «εργαλειοθήκη» εξαναγκασμών για την μετάλλαξη του ανθρώπου από homo sapiens σε  homo mechanicous. Όπως κάποτε ένας κατακτητής «εξισλάμιζε» πληθυσμούς για να τους μεταλλάξει στην δική του οντολογική υπόσταση, η Παγκοσμιοποίηση κάνει κάτι πολύ χειρότερο, δεν μεταλλάσσει σε άλλη οντολογική υπόσταση, αλλά με την βία χειραγωγεί προς τον μηδενισμό και το μετά από αυτόν σκοτάδι.

Η Παγκοσμιο-ποίηση στοχεύει όχι σε μια Δημοκρατική Κοινωνία όπου η Πολιτεία στηρίζει τον Άνθρωπο στο ταξίδι του προς το φως, , αλλά σε μια αγέλη-μάζα, αναλώσιμη σε καθεστώς βρώμικου σκοταδιού, καθοδηγούμενη από εικόνες και εικονικές πραγματικότητες, που αντικαθιστούν την υπόσταση, με το προσδιορισμένο τίποτα.

Η Απειλή της Παγκοσμιοποίησης δεν είναι η (δήθεν) Οικονομική Κρίση που είναι σαφώς πλαστή και «κατασκευασμένη». Αυτή ανατάσσεται. Είναι η Καταστροφή της οντολογικής Υπόστασης του «ταξιδιού του Ανθρώπου», των Πολιτισμών, της (Πλάτωνος) Πολιτείας, του ίδιου του Ανθρώπου. Η Απειλή της Παγκοσμιοποίησης είναι η επίθεση κατά του φωτός και η δια της βίας επιβολή της κόλασης του Μαύρου Σκοταδιού, του Μηδενός, και του Χάους του Τίποτα.

Θα ήθελα όλοι οι Έλληνες και όλοι όσοι πιστεύουν ότι είναι «Πολίτες του Κόσμου» και στα πλαίσια αυτά «ψηφίζουν παγκοσμιοποίηση» νομίζοντας πως στηρίζουν παγκοσμιότητα, ότι στηρίζουν το πλέον μαύρο φασιστικό εργαλείο της μέχρι τώρα ιστορίας, που επιδιώκει το «Τέλος του Ανθρώπου», το «τέλος της Πολιτείας».

Η Παγκοσμιοποίηση ήδη μεταλλάσσει ή καταργεί πολλές κατακτήσεις που ήταν αποτέλεσμα της Νίκης κατά του Φασισμού του Β Παγκοσμίου Πολέμου, την οποία γιορτάζει και η Ελληνική Πολιτεία καθε χρονο στις 9 Μαιου , και ενσωματώθηκαν στον ΟΗΕ και του Συστήματος Διεθνών Σχέσεων Γιάλτας - Ποτσναμ (1945)

Για την επικράτηση του Αρμαγεδωνα-στόχου της, η Παγκοσμιοποίηση μεταξύ άλλων χρησιμοποιεί και εγκαθιστά ως "επικυρωτές"  των εργαλείων της (σε θέσεις που άλλοτε υπήρχαν πολιτικοί ηγέτες) άτομα με νοημοσύνη που αδυνατεί να αντιληφθεί την Οδύσσεια και την Πλάτωνος Πολιτεία, έστω και εάν τους εδιδετο σε παιδική έκδοση με εύληπτα σχεδία. Τοποθετεί άτομα που χάνονται στην ιδεοληψία τους στο χαμηλό επίπεδο νόησης και θυμικού που υποστηρίζει ότι «διώξαμε τον φασισμό γιατί διώξαμε την Αστυνομία από την Αθηνα», «θα καταργήσουμε τον φασισμό καταργώντας τις παρελάσεις», απόψεις που αξιολογούνται ευχερώς ως εμπάθεια, ιδεοληψία και ακαλλιέργητη νοημοσύνη που δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτές οι πράξεις στηρίζουν τον ολοκληρωτισμό του μηδενισμού και του τίποτα. Ενώ η θέση «καταργήσαμε τον Φασισμό ανοίγοντας τα σύνορα»,  αγνοεί πλήρως την χρησιμοποίηση  του Ισλαμισμού και την προσχεδιασμένη σφαγή των πιστών του, στα πλαίσια του Γεωπολιτικού παιχνιδιού των δυνάμεων.

Οι συνάδελφοι Ρώσοι Καθηγητές, αναφέρθηκαν στον Ελληνικό Πολιτισμό, στον διαφορισμο ανάμεσα στον ΚΟΣΜΟ και στους Βαρβάρους. Θα ήθελα πολλοί από τους συμπατριώτες μας Έλληνες, να έκαναν κτήση και βίωμά τους τον Ελληνικό Πολιτισμό που μας προσφέρεται και μέσα  από το φως του Ουρανού και του λεύτερου γαλάζιου της θάλασσας, που για να αναπνέουμε ελεύθεροι, γυρίζουμε στην Πατρίδα, γιατί αυτό το αερικό που είναι η Ελλάδα και ο Ελληνικός πολιτισμός, δεν περιλαμβάνεται στην διαβίωση της επιτυχημένης από εμάς «κατάκτησης της Δύσης».

Καθ. Ανδρέας Αθηναίος*

*Καθηγητης Ανδρεας Αθηναιος  B.A., B.SC, M.A., MCP, ph.d., Post Doc, University Of Pennsylvania, Case Western Reserve University, Lindback Award of Academic Excellence, Villanova University (1985), Πρ. Πρόεδρος Εταιρείας Πανεπιστημίου Αιγαίου και  Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του (..Συγκλήτου) , Σύμβουλος Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (Πρυτανεία Γιάννη Πανούση) , τεως  Νομάρχης