ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ : 72 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΝΙΚΗΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

                                                                                        

Tό Ίδρυμα Ελληνισμού έχει σαν αποστολή του την διάδοση και διάχυση του Ελληνικού Πολιτισμού Διεθνώς, μέσα από πολυδιάστατες διεθνείς συνεργασίες και επαφές στα πλαίσια των οποίων παρακολούθησε και την Ημερίδα  "72 Χρόνια της Μεγάλης Νίκης Επί του Φασισμού".

Θα ευχόμαστε  όλοι οι συμπατριώτες μας Έλληνες να γίνουν γνώστες του περιεχομένου της Ημερίδας αυτής και των όσων τεκμηριωμένα  κατέθεσαν συνάδελφοι Καθηγητές Πανεπιστημίων, Ρώσοι και Έλληνες για να αποκτηθεί από όλους  η γνώση εκείνη που είναι απαραίτητη σε ένα άνθρωπο για να αναπτύξει την δική του ικανότητα να προσεγγίζει την Αλήθεια., για να καταλάβουν όλο και περισσότεροι συμπατριώτες μας το τι συμβαίνει στους ίδιους και στην Ελλάδα, και το πόσο ευτελής προπαγάνδα είναι η αυτή που τους προσφέρεται ως γνώση, αναφορικά με την σημερινή πραγματικότητα.

Ο Ελληνικός Πολιτισμός είναι μια μυηση στην πορεία προς το φως, προς την αποκάλυψη και την κατάκτηση της οντολογικής υπόστασης και της  Αθανασίας.

Ο Ελληνικός Πολιτισμός, μας δείχνει την Ιθάκη, προς την οποία -ασκούμενοι- θα ταξιδέψουμε με οδηγό τα αστέρια των οραμάτων της ψυχής μας, και εξάντα  -για να μην χάσουμε το δρόμο μας-, τις αξίες  και τις έννοιες που θα μας καθοδηγούνε στην  δικαίωση και στο φως.

Η «Οδύσσεια» που δώρισε στον εκπρόσωπο του Ελληνικού Κράτους, Ο Κινέζος σοφός άρχοντας, δεν ήταν προφανώς ένα βιβλίο που ο Κινέζος είχε καταλάβει ότι προφανώς αγνοούσε ο Ελλην επικυρωτής . Ήταν μια διαβεβαίωση ότι ο Κινέζος, με τον επίσης υψηλό του Πολιτισμό κατανοεί βαθειά τα διδάγματα του Ελληνικού Πολιτισμού, το νόημα του «Ταξιδιού για την Ιθάκη»,  που δεν είναι παρά η άσκηση του Ανθρώπου μέσα στο ταξίδι της ζωής, ενός Ανθρώπου που ο Πολιτισμός τον «εξοπλίζει» για την πλοήγηση αυτή, με τις καλύτερες δυνατότητες «προσανατολισμού». Οι δυνατότητες αυτές  είναι οι αξίες και οι έννοιες στις οποίες ο Πολιτισμός μυεί,  και που εξασφαλίζουν την πορεία προς το Φως, ακόμα και μέσα από τις δυσκολίες του ταξιδιού που είναι και τα στοιχεία της άσκησης, για την κατάκτηση της οντολογικής υπόστασης και της Αθανασίας.

Αυτή είναι η βαθειά αξία του Ελληνικού Πολιτισμού: Η Μυηση στις αξίες και στις έννοιες , η μυηση στην ικανότητα να αντιλαμβάνεται κανείς το αυλό αγαθό, και στην αποκάλυψη της οντολογικής μας υπόστασης και τελικά στην κατάκτηση της Αθανασίας.

Και αυτή την βαθειά αξία, την προσφέρει ο Ελληνικός Πολιτισμός στον ΚΟΣΜΟ, στον πλανήτη γη και στους ..γαλαξίες….

Παγκοσμιότητα και Παγκοσμιο-ποιηση».

Θα πρέπει να γίνει ένας διαφορισμος ανάμεσα στην Παγκοσμιότητα και στην Παγκοσμιο-ποίηση.

Παγκοσμιότητα είναι η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ διάθεση-δίψα αναζήτησης της Αλήθειας, του ανήσυχου και του Δημιουργού, του Οδυσσέα αλλά και του Ομήρου, του Μεγ. Αλεξάνδρου και του Βυζαντίου, της Ορθοδοξίας και της Χριστιανοσύνης, του Κοσμοπολίτη και του Ερευνητή. Παγκοσμιότητα είναι η ψυχική ανάγκη της αναζήτησης της Αλήθειας, πέρα από τις αισθήσεις και τα χωρικά όρια. Παγκοσμιότητα ακόμη είναι, η προοδευτικά μεγαλύτερη δομική τεχνολογική δυνατότητα προσέγγισης.
Παγκοσμιότητα διακατείχε τους Έλληνες με το πρώτο πλεούμενο, Παγκοσμιότητα διακατείχε  και αυτούς που έχτισαν τον ψηφιακό κόσμο. Και αυτή η παγκοσμιότητα στην διαχρονική της εφαρμογή, είναι το  ίδιο έργο με άλλο σκηνικό, ένα σκηνικό που ορίζεται, ΚΑΙ , από την εκάστοτε τεχνολογία.

Η Παγκοσμιο-ποιηση είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Είναι η ΠΡΟΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ εκείνη δομή, με «εργαλειοθήκη» εξαναγκασμών για την μετάλλαξη του ανθρώπου από homo sapiens σε  homo mechanicous. Όπως κάποτε ένας κατακτητής «εξισλάμιζε» πληθυσμούς για να τους μεταλλάξει στην δική του οντολογική υπόσταση, η Παγκοσμιοποίηση κάνει κάτι πολύ χειρότερο, δεν μεταλλάσσει σε άλλη οντολογική υπόσταση, αλλά με την βία χειραγωγεί προς τον μηδενισμό και το μετά από αυτόν σκοτάδι.

Η Παγκοσμιο-ποίηση στοχεύει όχι σε μια Δημοκρατική Κοινωνία όπου η Πολιτεία στηρίζει τον Άνθρωπο στο ταξίδι του προς το φως, , αλλά σε μια αγέλη-μάζα, αναλώσιμη σε καθεστώς βρώμικου σκοταδιού, καθοδηγούμενη από εικόνες και εικονικές πραγματικότητες, που αντικαθιστούν την υπόσταση, με το προσδιορισμένο τίποτα.

Η Απειλή της Παγκοσμιοποίησης δεν είναι η (δήθεν) Οικονομική Κρίση που είναι σαφώς πλαστή και «κατασκευασμένη». Αυτή ανατάσσεται. Είναι η Καταστροφή της οντολογικής Υπόστασης του «ταξιδιού του Ανθρώπου», των Πολιτισμών, της (Πλάτωνος) Πολιτείας, του ίδιου του Ανθρώπου. Η Απειλή της Παγκοσμιοποίησης είναι η επίθεση κατά του φωτός και η δια της βίας επιβολή της κόλασης του Μαύρου Σκοταδιού, του Μηδενός, και του Χάους του Τίποτα.

Θα ήθελα όλοι οι Έλληνες και όλοι όσοι πιστεύουν ότι είναι «Πολίτες του Κόσμου» και στα πλαίσια αυτά «ψηφίζουν παγκοσμιοποίηση» νομίζοντας πως στηρίζουν παγκοσμιότητα, ότι στηρίζουν το πλέον μαύρο φασιστικό εργαλείο της μέχρι τώρα ιστορίας, που επιδιώκει το «Τέλος του Ανθρώπου», το «τέλος της Πολιτείας».

Η Παγκοσμιοποίηση ήδη μεταλλάσσει ή καταργεί πολλές κατακτήσεις που ήταν αποτέλεσμα της Νίκης κατά του Φασισμού του Β Παγκοσμίου Πολέμου, την οποία γιορτάζει και η Ελληνική Πολιτεία καθε χρονο στις 9 Μαιου , και ενσωματώθηκαν στον ΟΗΕ και του Συστήματος Διεθνών Σχέσεων Γιάλτας - Ποτσναμ (1945)

Για την επικράτηση του Αρμαγεδωνα-στόχου της, η Παγκοσμιοποίηση μεταξύ άλλων χρησιμοποιεί και εγκαθιστά ως "επικυρωτές"  των εργαλείων της (σε θέσεις που άλλοτε υπήρχαν πολιτικοί ηγέτες) άτομα με νοημοσύνη που αδυνατεί να αντιληφθεί την Οδύσσεια και την Πλάτωνος Πολιτεία, έστω και εάν τους εδιδετο σε παιδική έκδοση με εύληπτα σχεδία. Τοποθετεί άτομα που χάνονται στην ιδεοληψία τους στο χαμηλό επίπεδο νόησης και θυμικού που υποστηρίζει ότι «διώξαμε τον φασισμό γιατί διώξαμε την Αστυνομία από την Αθηνα», «θα καταργήσουμε τον φασισμό καταργώντας τις παρελάσεις», απόψεις που αξιολογούνται ευχερώς ως εμπάθεια, ιδεοληψία και ακαλλιέργητη νοημοσύνη που δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτές οι πράξεις στηρίζουν τον ολοκληρωτισμό του μηδενισμού και του τίποτα. Ενώ η θέση «καταργήσαμε τον Φασισμό ανοίγοντας τα σύνορα»,  αγνοεί πλήρως την χρησιμοποίηση  του Ισλαμισμού και την προσχεδιασμένη σφαγή των πιστών του, στα πλαίσια του Γεωπολιτικού παιχνιδιού των δυνάμεων.

Οι συνάδελφοι Ρώσοι Καθηγητές, αναφέρθηκαν στον Ελληνικό Πολιτισμό, στον διαφορισμο ανάμεσα στον ΚΟΣΜΟ και στους Βαρβάρους. Θα ήθελα πολλοί από τους συμπατριώτες μας Έλληνες, να έκαναν κτήση και βίωμά τους τον Ελληνικό Πολιτισμό που μας προσφέρεται και μέσα  από το φως του Ουρανού και του λεύτερου γαλάζιου της θάλασσας, που για να αναπνέουμε ελεύθεροι, γυρίζουμε στην Πατρίδα, γιατί αυτό το αερικό που είναι η Ελλάδα και ο Ελληνικός πολιτισμός, δεν περιλαμβάνεται στην διαβίωση της επιτυχημένης από εμάς «κατάκτησης της Δύσης».

Καθ. Ανδρέας Αθηναίος*

*Καθηγητης Ανδρεας Αθηναιος  B.A., B.SC, M.A., MCP, ph.d., Post Doc, University Of Pennsylvania, Case Western Reserve University, Lindback Award of Academic Excellence, Villanova University (1985), Πρ. Πρόεδρος Εταιρείας Πανεπιστημίου Αιγαίου και  Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του (..Συγκλήτου) , Σύμβουλος Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (Πρυτανεία Γιάννη Πανούση) , τεως  Νομάρχης