Ανάμεσα από τα πολλα άλλα στοιχεια οντολογικής υπόστασης που προσφέρει η έννοια Ελλάδα και η έννοια Πατρίδα, είναι ότι κάθε κύτταρο του κορμιού της είναι και ΔΙΚΟ ΜΑΣ . Σε καθε Εθνική Υποδομή, σε κάθε ακρογιάλι, σε καθε γεφύρι που κρατα το δρομο μας, σε καθε Φαρο που αναβοσβηνει κρατωντας το στίγμα μας, σε κάθε Υπηρεσία, όσο και να φανεί παράξενο σε όσους δεν έχουν διαχωρίσει την Ελλάδα από "το σύστημα", αισθανόμαστε το ίδιο με το σπίτι της Μάνας και του Πατέρα. Έτσι και το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο σε μα μονάδα των Ενόπλων Δυνάμεων, το αισθανόμαστε ως το Δέντρο που στολίστηκε σπίτι μας.
Να θυμίσω ότι και στην Γερμανική Κατοχή του 41-44 "ερχόντουσαν..Χριστούγεννα". Και θα υπάρχουν πάντα Χριστούγεννα, όσο δεν αφήνουμε το κακό να μπει στην ψυχή μας . Όσο αισθανόμαστε την Ελλάδα σαν την αγκαλιά της δίκης μας μάνας.
