ΑΠΟ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ

ΑΠΟ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ

ΑΠΟ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ

Ο Περσέας Αθηναίος, αποφοίτησε από το Λεόντειο Λύκειο, και οι ευχές της ΕΑΛΛ έχουν ιδιαίτερη Σημασία.....

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ

 Οι Ευχές του Ανδρέα Ποταμιάνου, είναι για εμας ΕΥΧΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΕΓΓΡΑΦΗΣ από ενα πολύτιμο και  άξιο, σταθερό στους καιρούς Οικογενειακό Φίλο.

 With our best wishes

Happy Christmas - Wonderful New Year

&

Serenity to all

George & Andreas Potamianos

 

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ

Το Δ.Σ. της Ενώσεως Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών σας εύχεται ολόψυχα

Χαρούμενα Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά!

Εκ μέρους του Δ.Σ.

Γεώργιος Κύρκος-Τάγιας

Γεν. Γραμματεύς

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Το Ιδρυμα Ελληνισμου ευχεται σε ολους τους Ελληνες, στις Ελληνιδες και σε ολη την Οικουμενη

αγαπη 

 H "αλλη διασταση" υπάρχει.....χρειάζεται όμως καθαρή ψυχή για να έχεις την ικανότητα να "βλέπεις" τα άυλα και να περνάς με ευκολία και χαρα κάθε δοκιμασία, ως άσκηση στην πορεία προς  το φως, την αθανασία και την αιωνιότητα.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ : Κρατήστε την παιδική αθωότητα της ψυχής, για να μπορούμε να είμαστε σε αυτή την ζωή στο φως, και στο "απυρόβλητο" όσο και σκοτάδι να "ρίχνει" το κακό.

ΕΝΗΜΕΡΟ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ

Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ 2018

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ  2018

20  ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ Δ.Σ., ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Το Ίδρυμα  Ελληνισμού συστήθηκε  το 2002, με Εμπνευστή τον Λογοτέχνη και Συγγραφέα Περσέα Αθηναίο, Άνθρωπο του Πνεύματος, γεμάτο αγάπη για τον Άνθρωπο, την Ελλάδα, τον Πολιτισμό.

ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΩΣ ΦΟΡΕΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΡΓΟΥ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ (ΑΝ2039/1939) ως αντικατεστάθη δια του Ν4182/13

Η Οικουμενική Δημιουργία και Προσφορά είναι στοιχείο της Οντολογικής Υπόστασης του Ελληνικού Πολιτισμού, όπου κάθε Έλληνας και Ελληνίδα πραγματώνει Διεθνώς τον Ελληνισμό στην διαχρονική άσκηση της Πορείας προς το Φως .

Το Ίδρυμα Ελληνισμού ενεργεί κάθε χρόνο με γνώμονα την Υλοποίηση Κοινωφελούς -και Απολύτως Δωρεάν προσφερόμενου- Έργου Δημόσιου Αγαθού,  στα πλαίσια ενός Μεσοπρόθεσμου και Μακροπρόθεσμου προγραμματισμού με Όραμα και στο Μέλλον.  Σταθερές μας, οι σταθερές αξίες και έννοιες του Οντολογικού Ελληνικού Πολιτισμού, και η προσφορά του αγκαλιά με την Οικουμένη.

Το Ίδρυμα Ελληνισμού ΔΕΝ ασκεί οικονομική Δραστηριότητα, και το Κοινωφελές Έργο και οι Δράσεις που υλοποιεί προσφέρονται απολύτως Δωρεάν ως   Έργο Δημοσίου Οφέλους.

O Απολογισμός του Ιδρύματος Ελληνισμού για το 2018 είναι Δημοσιευμένος στην δική του «Διαύγεια» ως Δημόσιο Έγγραφο.

Για να αναγνώσετε τον Απολογισμό 2017 συνδεθειτε (εδώ)

Σημείωση

Η Ανάγνωση των διαδικτυακών παραπομπών είναι αναπόσπαστο μέρος του κειμένου

<> Ακαδημαϊκές  Ημερίδες και Διαλέξεις, Πανεπιστημιακού Επιπέδου

2018  : Οι  Ακαδημαϊκές Ημερίδες και Διαλέξεις του Ακαδημαϊκού Ετους 2017-2018  συνεχίσθηκαν με πληρότητα και ικανοποίηση των μετεχόντων. Θέματα όπως η Μεσογειακή Διατροφή, το Θέατρο και η Μουσική, προσέφερναν μεγάλη  ικανοποίηση.  Σημαντικό ότι  διαμορφώθηκε ένας κοινωνικός ιστός γύρω από τις ημερίδες, ενώ άτομα που είχαν έρθει αναζητώντας άσχετα με τον πολιτισμό θέματα, έπαψαν να εμφανίζονται. Το 3% του μη σχετικού πληθυσμού επανελήφθη. Συνεχίσθηκε η συναλληλία και συζήτηση μετά το πέρας των Ημερίδων «κοντά στο αναμμένο τζάκι» και οι γνωριμίες που προέκυψαν,  είχανε σαν αποτέλεσμα την Δημιουργία.        .....περισσότερα.....

Το πρόγραμμα των Ακαδημαϊκών Ημερίδων άρχισε να μαγνητοσκοπείται και να συγκροτείται Αρχείο.  Το πρώτο Βήμα για το Ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Έγινε.  Για την Μουσική Επένδυση προσέφερε συνθέσεις του ο Μουσουργός  Ηλίας Ανδριοπουλος ...έγινε ένα πρώτο δοκιμαστικό βήμα......

Ακαδημαϊκές  Ελευθερίες : Το Ίδρυμα Θεωρεί Αυτονόητο τον Σεβασμό της Αρχής ων Ακαδημαϊκών Ελευθεριών, και της Ελεύθερης  Διακίνησης Ιδεών.

<> ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ -  ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ και ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. 

 

2018 : Η Επιτυχία  του 2017, σημαίνει ότι συνεχίζουμε την ανάπτυξη των συστημάτων μας, ενώ ταυτόχρονα προχωράμε σε εφαρμογές των  συστημάτων μας και σε ανάπτυξη του Δικτύου για την Ανάδειξη του Πολιτιστικού Τοπίου της Ελλάδας. Σημαντικό είναι ότι οι εφαρμογές αποδεικνύεται ότι μπορεί να έχουν και άλλους ρόλους, όπως την έγκαιρη προειδοποίηση κακοκαιρίας, ή την εξέλιξη επικίνδυνων καιρικών συνθηκών. Η ζωντανή μετάδοση - ενημέρωση που προσφέρουν οι κάμερες τοπιού απέτρεψαν πχ επίσκεψη στον Αρχαιολογικό Χώρο—περιοχή της Λερνης, εξασφαλίζοντας έτσι την μη  έκθεση σε κίνδυνο συνανθρώπων μας.

βλ ενδεικτικά :  Θύελλα από την Κάμερα Τοπίου  των Μύλων - Λερνης και πολιτιστικά Δρώμενα από την κάμερα Τοπίου των Φιλιατρών  

..Παρατίθεται η Κάμερα των Μύλων σε Ζωντανή Λειτουργία και  οι Μετρήσεις που τεκμηριώνουν ότι Συνολικά –την ώρα της θύελλας- χρησιμοποίησαν την Κάμερα  6.171   ΕΞΗ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΚΑΤΟΝ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΕΝΑ πρόσωπα, με μέγιστο αριθμό ταυτόχρονης παρακολούθησης,  τα 1873 άτομα.*

Με βάση το ίχνος (ΙΡ)   , στους επισκέπτες περιλαμβάνονταν ένα μεγάλο ποσοστό ξένων, και κινητών επικοινωνιών.

<>ΕΡΕΥΝΑ (Research) :  

2018 : Συνεχίζεται  η συγκέντρωση Δημοσιευμένης  και αδημοσίευτης έρευνας που θα  χρησιμεύσει ως «μεταδεδομενα» στο Δίκτυο Καμερών Τοπίου  για την Ανάδειξη και προβολή του Πολιτιστικού Τοπιού ή του Πολιτισμού και της  ομορφιάς της Ελλάδας   ...ενδεικτικά....

 

<>ΔΙΕΘΝΕΙΣ  ΣΧΕΣΕΙΣ   ...περισσότερα.....   Το 2018 θερμάναμε  τις σχέσεις του Ιδρύματος με την  Κίνα και την Ρωσία

 Το Ίδρυμά μας, διατηρεί και αναπτύσσει Διεθνείς  Σχέσεις για την επίτευξη των Σκοπών του μεταξύ των οποίων είναι και η Πολιτιστική προσέγγιση των Λαών.

 

<>ΗΜΕΡΙΔΕΣ  - ΣΥΝΕΔΡΙΑ   ....περισσότερα..... Τα Στελέχη του Ιδρύματος,  του Προεδρείου Συμπεριλαμβανομένου, παρακολουθούν ουσιαστικά και ανελλιπώς Ημερίδες και Συνέδρια που άπτονται του Σκοπού και του Έργου του Ιδρύματος, ώστε να τηρούνται ενήμεροι και …αξιόμαχοι ..

 

<>ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ  ΗΜΕΡΙΔΕΣ  σε στρογγυλά τραπέζια με ομιλητές και συνέδρους στελέχη του Ιδρύματος   ...περισσότερα ...

 

ΑΙΓΙΔΑ :  Υπό την Αιγίδα  του Ιδρύματος Ελληνισμού έγιναν δυο Θεατρικές Παραστάσεις στο ΠΕΡΑΜΑ –εντελώς Δωρεάν- (όπως όλα όσα αναφέρονται στον Απολογισμό μας.).   .....περισσότερα...

 

 

ΒΡΑΒΕΥΣΑΜΕ :::...περισσότερα....  Είναι δέον ένα «Ίδρυμα Ελληνισμού» να βραβεύει. Και το 2018 η Βράβευση πήγε στο Καστελόριζο και στους Ανθρώπους  του, που κρατούν στην οντολογική τους Υπόσταση τον Ελληνισμό και τον Ελληνικό Πολιτισμό.  Βραβεύσαμε επίσης το Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, που  πάντα στάλθηκε στους Ανθρώπους  μας σε ώρες δύσκολες ως οικογένεια, και με αυταπάρνηση. Βραβείο επεδοθη επίσης στην Αμφικτιονία Ακαρνανων για το Ερευνητικό τους Έργο.

Η Μεγάλη έκπληξη ήταν ότι βραβεύσαμε τον Δήμο Ακτίου Βόνιτσας, ενώ  ο Δήμος απενειμε το  Κλειδί της Πόλεως και τον Τίτλο του Επιτίμου Δημότη, στον Πρόεδρο της Επιστημονικής Επιτροπής του Ιδρύματος μας Καθ. Νικόλα Βερνικο.

 

 

ΜΑΣ ΒΡΑΒΕΥΣΑΝ Κατά την Διάρκεια  μας συγκινητικής Τελετής  (βλ εδώ)  το Ίδρυμα Ελληνισμού βραβεύθηκε για την προσφορά του στον Πολιτισμό και στον Ιατρικό Τουρισμό. Η αναγνώριση ότι ο Πολιτισμός είναι μια ΜΑΚΡΟ-Αξία στο Οικονομικό γίγνεσθαι είναι επιτυχία.

https://hfndflag.blogspot.com/search/label/%CE%95%CE%A0%CE%99%

 

 

ΑΝΑΠΤΥΞΗ    Το  Ίδρυμα κάθε χρόνο διερευνά νέες δυνατότητες κοινωφελών δράσεων και συνεργασιών  για την ανάπτυξη Έργου Δημοσίου Συμφέροντος. Κατακαλόκαιρο κάπου στην Ελλάδα. Το Όραμα, γίνεται όνειρο, το όνειρο διερεύνηση υλοποίησης, ..συμμαχίες,συνεργειες, η χαρά της δημιουργίας…  .

 

--ΒΟΝΙΤΣΑ  : Η Βόνιτσα είναι από τις «Ξεχασμένες» περιοχές της Ελλάδας. Κατά την διάρκεια της παραμονής μας εκεί με την ευκαιρία της ανακήρυξης  του Καθ Βερνικου  ως Επίτιμου Δημότη, έγιναν πολλές επιτελικές επαφές και  συνεργασίες που μέσα στο χρόνο παρήγαν  μια μελέτη - πρόταση για Δημιουργική συνεργασία στην Περιοχή, στον Πολιτισμό  και στον Τουρισμό.     ....περισσότερα ....

 

ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ  ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΤΙΑ  ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ και επαφές με τους Ανθρώπους του   ...περισσότερα.....

 

ΦΛΩΡΙΝΑ oΤο Ίδρυμα Ελληνισμού  έχει Εφορεία στη Φλώρινα η οποία εκπροσωπεί το Ίδρυμα στις Κοινωφελείς του δράσεις στο Νομό….

...Το Ίδρυμα  Ελληνισμού στηρίζει την Φλώρινα

 

 

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΛΛΩΝ ΚΟΙΝΩΦΕΛΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ  ΠΡΟΣΩΠΩΝ : μμε ομιλητές από την επιστημονική μας επιτροπή. Με (δωρεάν φυσικά) συμβουλευτική υποστήριξη  από την πείρα μας στην Κοινωφέλεια. Άλλη μια επιτυχής μας δράση .   .....περισσότερα....

 

 

<>ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ  Το Ιδρυμά μας τιμά τις Εθνικές Εορτές με πλήρη συνείδηση της οντολογικής Υπόστασης του Ελληνισμού και του Ελληνικού πολιτισμού     ...περισσότερα....

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2018 ΣΤΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ

Το ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ είναι "το σπίτι μας". 'Αλλη μιά Χρονιά στολίστηκε το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο και νοιώσαμε την Θαλπωρή των Χριστουγέννων, μαζι με πολλούς φίλους και προς τιμήν συναδέλφου.

ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΙΜΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ

TA ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Το ΕΓΚΛΗΜΑ ΩΣ ΣΥΣΤΕΜΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΥΚΑΙ ΚΕΝΟΥ

Η Ανθρωποκεντρική Κοινωνία Στόχος του Τεχνητού χάους
Του Καθηγητή Ανδρέα Αθηναίου*

Ο Έβρος είναι μια περιοχή της Ελλάδας για την οποία το Ίδρυμα Ελληνισμού "Πονάει". Για εμάς που η Δημιουργία είναι κίνητρο Ζωής και πράξης, για εμάς που η Ελλάδα είναι "οντολογική υπόσταση" πολιτισμού και φωτός, κάθε κύτταρο αυτής της Πατρίδας είναι ανάσα μας, λαχτάρα μας και αγάπη.

Στην παραγωγή σχεδιασμένου χάους σε παγκόσμιο επίπεδο, μια παράμετρος του οποίου ειναι τα καραβάνια των απεγνωσμένων που κατακλύζουν την Ελλάδα, και με την δια μεθόδων κοινωνικού βιασμού επιβαλλόμενη διάλυση του Κοινωνικού Ιστού με διάφορες ψευδεπίγραφες αιτιάσεις και τερατογεννέσεις δήθεν "υπέρτερων αγαθών" και "αποκατάστασης αδικιών, διαλύεται ο Ανθρώπινος και Κοινωνικός ιστός και ο "κώδικας αξιών" της Κοινωνίας, που καθορίζει το καλό και το κακό.

Το Έγκλημα δεν είναι  πλέον "οικονομικό" ή "έγκλημα πάθους, τιμής η πολιτικό", το έγκλημα και δη βίαιο κατά της Ζωής με βίαιο θάνατο, η βασανισμό γερόντων για ελάχιστα κέρματα, τεκμηριώνει την "αποτελεσματικότητα" της παραγωγής της Μηδενιστικής χωρίς καμία αξία, έννοια και περιεχόμενο Ζωής που προβάλλεται ως ...προοδευτισμός, ενώ ο σεβασμός στον Άνθρωπο, η αγάπη, και συνολικά ο Ανθρωποκεντρικός Πολιτισμός ,  φέρεται ως "συντηρητικός αναχρονισμός" που πρέπει με κάθε μέσο να γίνει αυτός τώρα περιθωριακός.

Ο Νόμος "Law and Order" που είναι η αμερικάνικη εφαρμογή σε μια ετερόκλητη κοινωνία, δεν επαρκεί για να αντιμετωπίσει το έγκλημα. Η Επιστήμη της εγκληματολογίας τεκμηριώνει ότι "Ο ΝΟΜΟΣ" μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο μέχρι το 3-5% της παραβατικότητας. Ένα σύστημα "μηδενισμού" όπου η Ανθρωποκεντρική Κοινωνία είναι ...αναχρονισμός.... ο οποίος πρέπει να αντικατασταθεί από το χάος, παράγει σαφώς μια ποσότητα και είδος εγκλήματος ανεξέλεγκτο από τα μέσα καταστολής.  Και ανεξέλεγκτο δεν σημαίνει ανεξιχνίαστο ούτε ατιμώρητο, καθότι η Αστυνομία και το Λιμενικό έχουν συνεχείς επιτυχίες στην εξιχνίαση εγκλημάτων και στην σύλληψη των δραστών. Ανεξέλεγκτη σημαίνει ότι αυτοί που εγκληματούν δεν έχουν καμία αναστολή να το κάνουν. Βασανίζουν άγρια ηλικιωμένους, και εγκληματούν κατά της ζωής χωρίς αναστολή αφού μέσα τους έχει ενσταλαχθει το Μηδέν και χειρότερο ακόμα το "κενό" που παράγει το σκόπιμα συντιθέμενο  και επιβαλλόμενο στην Κοινωνία και στην Ελλάδα, ΧΑΟΣ.

Με αυτές τις σκέψεις προσπαθούμε να μιλήσουμε στον Πόνο του Διδυμότειχου, που είναι και συνολικός πόνος μια συνολικά κακοποιούμενης Ελληνικής Ανθρωποκεντρικής Κοινωνίας.

Διδυμοτειχο : Φωτο απο την Ιστοσελιδα του Δημου

*Εχει υπηρετησει ως Συμβουλος στο Πανεπιστημιο Θρακης και ως εκ τουτου εχει συνδεθεί με τον Εβρο και τους Ανθρωπους του

Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Η Πάτρα είναι μια σημαντική πόλη για την Ζωή μας. Ο Ιδρυτης μας Περσευς Αθηναιος, υπηρετησε στην Ναυτικη Διοικηση Ιονιου, έγραφε για πολλα χρονια ως Θεατρικός Κριτικός στον "Νεολογο Πατρων", ενω σημαντικός 'Ανθρωπος στην Ζωή μου απο το 1980, γεννήθηκε στην Πάτρα το 1960.

Ο 'Αγιος Ανδρέας είναι ο Προστάτης μου. Προσευχήθηκα σε αυτόν  στις 9 Απριλίου του 2012 σε υπο βροχήν προσκύνημα στην Χάρη του.

Άνω Φωτό Αρχείου Ιδρύματος Ελληνισμουύ (C) 9 Απριλιου 2012

Και ύστερα από Χρόνια "φανερώθηκε" η Χάρη του, ακριβώς την στιγμή που χρειαζόταν.
.....Αυτός..."με φώναξε¨.....

Ο Θεός μας δοκιμάζει, και οταν στην περατότητα μας, εχουμε εξαντλήσει κάθε δυνατότητα, τοτε ερχεται η "υπερβαση". Απο το άυλο, το αερικό, από εκείνο που χρειαζεσε ψυχή ζώσα για να νοιώσεις πως υπάρχει........ καί Πίστη γιά να το "δείς".

 ==================================

"Ορατών τε Πάντων  και αοράων". Ειναι ευλογία να μπορείς να ....μπαίνεις  στην διάσταση των αοράτων, διαφοροποιούμενος   απο το περιοριστικό των δυνατοτήτων που γινεται "Μηδενιστικη Ιδεοληψια¨.

Τιμωντας την Επετειο της Εθνικης Αντιστασης το Ιδρυμα Ελληνισμου κατεθεσε Στεφανι στο Μνημειο του Αγνωστου Στρατιωτου.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΠΑΝΤΑ

To περιεχομενο καθε πραξης και καθε εκφρασης καθοριζεται απο την ψυχη του Καθε Ανθρωπου.

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ

ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΕΚΕΙΝΟΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ, ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΚΑΘΕ ΠΡΑΞΗΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ 

Τα Σύνορα της Ελλάδας είναι οντολογικά σύνορα υψηλού διαφορισμού, πολιτισμού Φωτός

 Η Πρωτη ζεστασιά των Χριστουγέννων σε μοναδα των Ενοπλων Δυναμεων

Ανάμεσα από τα  πολλα άλλα στοιχεια οντολογικής υπόστασης που προσφέρει η έννοια Ελλάδα και η έννοια Πατρίδα, είναι ότι κάθε κύτταρο του κορμιού της είναι και ΔΙΚΟ ΜΑΣ . Σε καθε Εθνική Υποδομή, σε κάθε  ακρογιάλι, σε καθε γεφύρι που κρατα το δρομο μας, σε καθε Φαρο που αναβοσβηνει κρατωντας το στίγμα μας, σε κάθε Υπηρεσία, όσο και να φανεί παράξενο σε όσους δεν έχουν διαχωρίσει την Ελλάδα από "το σύστημα",  αισθανόμαστε το ίδιο με το σπίτι της Μάνας και του Πατέρα. Έτσι και το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο σε μα μονάδα των Ενόπλων Δυνάμεων,  το αισθανόμαστε ως το Δέντρο που στολίστηκε σπίτι μας.

Να θυμίσω ότι και στην Γερμανική Κατοχή του 41-44 "ερχόντουσαν..Χριστούγεννα". Και θα υπάρχουν πάντα Χριστούγεννα, όσο δεν αφήνουμε το κακό να μπει στην ψυχή μας . Όσο αισθανόμαστε την Ελλάδα σαν την αγκαλιά της δίκης μας μάνας.

ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΟΜΟΤΙΜΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΝΙΚΟΛΑ ΒΕΡΝΙΚΟΥ

 Μετά από 200 χρόνια επανεκδόθηκε ο ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ: το «Βιβλίον Ιστορικόν του Μητροπολίτου Μονεμβασίας κυρίου ΔΩΡΟΘΕΟΥ»

Εκδόσεις Τσουκάτου – https://www.facebook.com/tsoukatou.gr/

Μαυρομιχάλη 84 και Καλλιδρομίου
Athens, Greece 11472

Ο Χρονογράφος του Δωρόθεου, ήταν το πιο πολυδιαβασμένο βιβλίο των Ελλήνων, έχοντας γνωρίσει τριάντα ανατυπώσεις από το 1631 έως το 1818 ενώ, παράλληλα, σώζονται και πολλά χειρόγραφα του ιστορικού αυτού βιβλίου. Από αυτά φαίνεται πως το κύριο μέρος του βιβλίου γράφτηκε γύρω στο 1570-75.

Η πρώτη έντυπη έκδοση βασίστηκε σε χειρόγραφο που έφερε στην Βενετία από την Ρουμανία, στον τυπογράφο αδελφό του, ο Ζώτος Τζιγαράς πρωτοσπαθάριος του τότε ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως ο Χρονογράφος αυτός μεταφράστηκε αργότερα και τυπώθηκε μερικές φορές στα ρουμανικά.

Το κείμενο που αναφέρεται στην ελληνική βιβλιογραφία ως ο «Ψευδό-Δωρόθεος», το παρουσιάζουμε εδώ με πολλές συμπληρώσεις από τις 30 διαδοχικές εκδόσεις του, και από συγγενείς βυζαντινές χρονογραφίες. Πρόκειται για ένα συμπίλημα διαφόρων χρονικών (τις διάφορες έξοχες ιστορίες) στο οποίο προσθέσαμε 1680 επεξηγηματικές υποσημειώσεις, μερικές εικόνες και βιβλιογραφία.

Συναφής με τον Χρονογράφο του Δωρόθεου (του 1631) ήταν η «Νέα Σύνοψις» του Ματθαίου Κιγάλα που εκδόθηκε το 1637 και ακολουθεί αρκετά πιστά το συμπίλημα των κυριότερων από τα περιεχόμενα του «Ψευδοδωρόθεου», ιδίως εκείνων της Πεντατεύχου της Παλαιάς Διαθήκης, με παραλλαγές που εντάξαμε στο κυρίως κείμενο της νέας έκδοσης. Ουσιαστικά πρόκειται για δύο διαφορετικά χρονικά με κοινό αρχέτυπο, γραμμένα σε ένα μη λόγιο γλωσσικό ιδίωμα, που πολλές φορές θυμίζει την πολίτικη καθομιλουμένη των προγόνων μας της γενιάς του 1918. Σημασία, πάντως έχει για τον σημερινό αναγνώστη το περιεχόμενο και η ιδεολογία ενός βιβλίου με το οποίο γαλουχήθηκαν έξη γενιές Ελλήνων.

Το συμπληρωμένο νέο συμπίλημα του Χρονογράφου περιλαμβάνει στην αρχή του την Βιβλική ιστορία, με επίκεντρο την Μέση Ανατολή, μέχρι τις εποχές του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Πτολεμαίων, κλείνει με μία εξιστόρηση του πολέμου της Τροίας, στο οποίο επιλέξαμε να προσθέσουμε στοιχεία της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας από την αντίστοιχη διήγηση του Ματθαίου Κιγάλα.

Ακολουθεί η ιστορία της Ρώμης, από την εποχή του Αινεία, μέχρι τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, με αναλυτικά χρονικά των διαδοχικών Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Η αφήγηση προχωρεί με την ιστορία της Βυζαντινής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, από την ίδρυση ως την πτώση της Κωνσταντινούπολης, και συνεχίζεται με την διαδοχή των Οθωμανών σουλτάνων μέχρι τις ημέρες της σύνταξης του χρονικού. Στη συνέχεια, σε κάθε νέα έκδοση τύπωναν συνήθως μια προσθήκη στην αφήγηση, που ενημέρωνε το κείμενο για το διάστημα που είχε μεσολαβήσει από τις προηγούμενες ανατυπώσεις και μέχρι το 1794.

Η Βυζαντινή ιστορία περιλαμβάνει πλήθος από παραμύθια και «λαογραφικές διηγήσεις» από λαϊκές πηγές που είχαν επιζήσει στη συλλογική μνήμη στις τελευταίες δεκαετίες του 1500.

Στο ιστορικό τμήμα του κειμένου περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, το Χρονικό των Κομνηνών με τις Σταυροφορίες και το «πως επήραν οι Φράγκοι την Πόλιν».

Το σώμα της κυρίως βυζαντινή ιστορίας του Χρονογράφου ακολουθεί ένα Χρονικό του Μορέως, γραμμένο σε πεζό λόγο, που εκτείνεται στα γεγονότα της περιόδου 1204-1439.

Περιγράφονται στη συνέχεια, σε άλλο κεφάλαιο, εκτενέστατα οι σύνοδοι της Φεράρας και της Φλωρεντίας που οδήγησαν σε συμφωνία για την ένωση των εκκλησιών, παρμένο, κατά κύριο λόγο, από το βιβλίο του Μ. Δεβαρή που εκδόθηκε στη Ῥώμη το 1577, από τον τυπογράφο Φραγκίσκο Ζανέτο.

Δίπλα στις ιστορίες των Οθωμανών Σουλτάνων και της καταγωγής τους, ένα άλλο λεπτομερές κεφάλαιο περιλαμβάνει το Χρονικό των Πατριαρχών της Κων/πόλεως, που σε ορισμένα του στοιχεία είναι η μοναδική (δευτερογενής) ιστορική πηγή που έχουμε για τα όσα συνέβησαν στον πατριαρχικό θρόνο μέχρι και την πατριαρχία του Ιερεμία του Τρανού που πήγε στην Μόσχα συνοδευόμενος από τον Μονεμβασίας Ιερόθεο.

Αμέσως στη συνέχεια του κειμένου, βρίσκουμε το χρονικό «περί της Βενετίας πότε εκτίσθη, και πόσοι των Δουκών ώρισαν αυτήν, και πόσα κάστρη έλαβον». Ολοκληρώνεται έτσι μια άλλη, παράλληλη θεώρηση του ιστορικού χρόνου, όπου τα σύγχρονα δεδομένα επιβάλλουν και μια πρόσθετη αναδρομή στη «γενεαλογική χρονολογία» της Δημοκρατίας του Αδρία, διότι και αυτή, με τη σειρά της, τέμνει την ελληνική ιστορία της «Ρωμανίας» διατηρώντας και μετά την Άλωση μια σημαντική παρουσία στον ελλαδικό χώρο.

Ο Χρονογράφος κλείνει με τρία σχετικά σύντομα κεφάλαια:

1.      Το πρώτο: «Περὶ τοῦ λειψάνου τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου, ὁποῦ τὸ ἤφερεν ὁ υἱὸς αὐτοῦ Κωνστάντιος ἀπὸ τὴν Νικομηδείαν» πάνω στον τάφο του οποίου υπήρχαν τα γράμματα μέσα στα οποία κρύβονταν ο χρησμός της απελευθέρωσης της Κωνσταντινούπολης από το «Ξανθό γένος», εκδοχή που χρονολογείται με βεβαιότητα από το 1570, δεκαπέντε χρόνια μετά το 1555, εποχή κατά την οποία βρέθηκαν στο Μιλάνο οι προφητείες του Αγαθάγγελου και μεταφράστηκαν ιταλικά.

2.      Δεύτερο: την εικονογραφημένη μέθοδο της «Χειρός του Σολομώντα» με την οποία μπορούμε να υπολογίσουμε, με τις παλάμες μας, τις Επακτές, τους κύκλους του Ηλίου και της Σελήνης, και «εις πόσες του Μαρτίου ή του Απριλίου γίνεται το Πάσχα».

3.      Και Τρίτο έναν κατάλογο, δυο σελίδων, των Οφφικίων της βασιλείας των Ρωμαίων που θέσπισε, κατά τον Χρονογράφο, ο Μέγας Κωνσταντίνος.

Δύο αιώνες μετά την τελευταία επανέκδοση το 1818 στην Βενετία του Ιστορικού Χρονογράφου, κρίναμε πως πρέπει να ξαναδοθεί στο αναγνωστικό μας κοινό συμπληρωμένο και με επαρκείς επεξηγήσεις ένα κείμενο που περιέχει, όπως προείπαμε μια εκλαϊκευμένη περίληψη των πρώτων βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης, ακολουθούμενη από μια λεπτομερή εξιστόρηση της ρωμαϊκής, βυζαντινής, οθωμανικής και βενετικής ιστορίας. Κείμενο στο οποίο έχουν προστεθεί ενδιαφέρουσες διηγήσεις από τα χρονικά των πατριαρχών, τη σύνοδο της Φλωρεντίας, ένα ελάχιστα γνωστό πεζό Χρονικό του Μορέως, όπως και πολλά λαογραφικά στοιχεία με περίεργες «ιστορίες».

Η επανέκδοση ξαναφέρνει κοντά μας την καθομιλουμένη ελληνική του 16^ου αιώνα, γλώσσα προσιτή και κατανοητή στην οποία είχαν γραφεί μόλις τέσσερα ή πέντε, το πολύ, βιβλία στις πρώτες δεκαετίες του 17ου αιώνα.

Το αρχικό προλογικό σημείωμα, που επαναλαμβάνεται σε κάθε επανέκδοση, επισημαίνει, άλλωστε, στους ευσεβείς ορθοδόξους αναγνώστες την αξία της μελέτης του παρελθόντος ως πηγής ηθικών διδαγμάτων.

Παραθέτουμε στη συνέχεια τα εξώφυλλα  μερικών από τις 30 εκδόσεων του Χρονογράφου.

DOROTEO CRONOGRAFO ◄► Ο ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ

Known as Dorotheos or Pseudodorotheos, the book was first published in Venice in 1631 as Σύνοψις Ιστοριών, and six years later, almost simultaneously, with it’s second edition, the Cypriot monk Mattheos Cigalas, also, published his Νέα Σύνοψις Ιστοριών. Several editions are known to have been made of the Dorotheos Chronographer, the last being the 1818 reprint. It is the previous 1805 edition's pagination that is referred to by N. Politis and E. Gedeon.

Dorotheos Chronographer is a complete creationist history of the Christian Universe, starting with the creation of the world by God, and thereafter proceeding along the succession of generations and events as described by the Bible. The History continuous with the narrative of the Greeks taking up the rule of the Holy Land. At that stage a quick reference is made to Alexander the Great, Ptolemy and the Trojan War.

The Trojan War serves as an introduction to the legend of the creation of Rome, and thereafter comes the description of the Roman emperors, who ruled the Holy Land and prepared history for the advent of the Christian Roman Empire of Constantine the Great.

The history of the Roman Empire of Constantinople (Byzance) occupies the bulk of Dorotheos Chronography, down to 1453 and the coming of the Ottoman sultans, who ruled both Constantinople and the Holy Land. The original (1631) text finishes the description of historical event at the year 1595 and includes several pages of first hand information on the successive ecumenical patriarchs during the 16th century. Later editions have added short indications about the sultans and the rulers of Venice down to the years 1774-1790.

It should be noted that the Chronograph includes complete lists (catalogues) of Roman and Byzantine emperors, of sultans and a catalogue of the patriarchs of Constantinople up to 1595.

The third part of the Chronographer is an interesting compendium that includes a short Chronicle of the Frankish occupation and rule of Morea (Χρονικό του Μωρέα) written in vernacular modern Greek of the end of the 16th century, a relation of the Synode of Florence where the union of the East and West Christian churches was attempted, a list of the rulers of Venice and a number of notices dealing (a) with the cryptic prophesy curved on the tomb of Constantine the Great, (b) the so called "hand of Solomon" that allows for the calculation of the calendary days and of the date upon which Easter falls, and finally (c) a list of dignitaries of the Byzantine Court.

Dorotheos Chronography is a complete narrative of the world history, according to the ideological landscape of the first quarter of the 1600s and marks the advent of the modern Greek literature, along with the Cretan theater and poetry. It presents a comprehensive creationist view of history and constitutes, what anthropologists term an "emic view", of the national identity Greek speaking and orthodox populations shared from the Cinquecento to the Greek Revolution of 1821-30. Therefore the rediscovery of the Dorotheos Συνοψις Ιστοριών will help reorient current discussions on the shaping and construction on Modern Greek national identity, at a time when Greek speaking communities in Greece, Cyprus, Albania, Ukraina, Russia, UK, Germany, USA, Australia, and elsewhere, are looking towards setting a Cultural Commonwealth to join the Global World of Cultures.

The text we present is a reconstruction of the 1805 edition, to which are added several cross references taken from Cigalas Νεα Σύνοψις 1637 and other byzantine chronicles of the 9th century. To reconstitute the full text we have used the copies that exist in Venice (Hellenic Institute and Bibl. Marciana), Gennadeion Library of Athens, Benaki Museum Library, Greek National Library, digital versions of various editions on the web and Prof. Nicolas Vernicos personal copy of a 18th century edition.●

Έκδοση του 1776 (αχος΄) Νικολάου Γλυκύ -Βενετία

Έκδοση του 1691 Νικολάου Σαρού -Βενετία

Έκδοση του 1750 Νικολάου Γλυκύ –Βενετία

Έκδοση 1798 Νικολάου Γλυκύ –Βενετία

Το Ευλογημένο Καράβι

 

Το Ευλογημένο Καράβι  

 

Ζαχαρία Παπαντωνίου

"Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;
Σε μάχεται η θάλασσα, δεν τη φοβάσαι;
Ανέμοι σφυρίζουν και πέφτει νερό,
πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;"

^_"Για χώρα πηγαίνω πολύ μακρινή
θα φέξουνε φάροι πολλοί να περάσω
βοριάδες, νοτιάδες θα βρω μα θα φτάσω
με πρίμο αγεράκι, μ' ακέριο πανί."

^_"Κι αν οι κάβοι σου στήσουν τη νύχτα καρτέρι;
Απάνω σου αν πέσει το κύμα θεριό
και πάρει τους ναύτες και τον τιμονιέρη;
Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;"

«Ψηλά στο εκκλησάκι του βράχου, που ασπρίζει,
για μένα έχουν κάμει κρυφή λειτουργία ·
ορθός ο Χριστός το τιμόνι μου αγγίζει,
στην πλώρη μου στέκει η παρθένα Μαρία.»

ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΑΡΓΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΥΛΟΥΣ

Αντιπροσωπεία του Ιδρύματος Ελληνισμού με επικεφαλής το Καθηγητή του ΕΚΠΑ Χρηστο Κάλλια, που είναι και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του Ιδρύματος,  επεσκέφθη το Αργος και έβαλε τα θεμέλια μιας μακροχρόνιας συνέργειας.

Το Ίδρυμα Ελληνισμού έχει ήδη Δράσεις στους Μύλους όπου μαζί με το Επιμένουμε Ελλάδα ΝΠΙΔ λειτουργεί εδώ και 5 χρόνια Κάμερα τοπίου με ζωντανή σύνδεση,  ενώ μαζί με το Κοινωφελές Ίδρυμα Περσεύς Αθηναίος έχει εμπλουτίσει την βιβλιοθήκη του Γυμνασίου της Νέας Κιου. 

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΑΡΓΟΥΣ

 Ο Καθ Κολλιας φωτογραφιζει το Θεατρο

 

Τα Ακολουθα "μεταδεδομένα" προερχονται απο την Πυλη του Υπουργειου Πολιτισμου

Το θέατρο του Άργους, χωρητικότητας περίπου 20.000 θεατών, συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα αρχαία θέατρα στην Ελλάδα. Βρίσκεται στους πρόποδες της νοτιοανατολικής πλευράς του λόφου του κάστρου, σε σημείο που συνδεόταν με την αγορά, δέσποζε πάνω από την αρχαία πόλη και ήταν ορατό από τον Αργολικό κόλπο. Στο χώρο προϋπήρχαν διάσπαρτα μικρά ιερά, όπως αυτά των Διοσκούρων και του Διός Ευβουλέως, τα οποία δεν καταπατήθηκαν κατά την κατασκευή του μνημείου. Το θέατρο οικοδομήθηκε κατά την ελληνιστική εποχή, στις αρχές του 3ου αι. π.Χ. και αντικατέστησε το παλαιότερο της πόλης, που βρισκόταν περίπου 100 μ. νοτιότερα και είχε κτιστεί τον 5ο αι. π.Χ. Κατασκευάσθηκε πιθανόν για να φιλοξενήσει τους αγώνες μουσικής και δράματος των πανελλήνιων αγώνων των Νεμέων, που τότε μεταφέρθηκαν οριστικά στην πόλη του Άργους από το ιερό του Δία στην Νεμέα, ενώ περίπου την ίδια εποχή μεταφέρθηκαν στο Άργος και τα Ηραία. Ο αρχαιότερος αγώνας των Νεμέων, που τεκμηριωμένα γνωρίζουμε ότι έλαβε μέρος στο θέατρο του Άργους, ήταν αυτός των κιθαρωδών το 205 π.Χ. Στο μνημείο πραγματοποιούνταν επίσης πολιτικές συνεδριάσεις, όπως η Σύνοδος της Αχαϊκής Συμπολιτείας, που γινόταν τακτικά κατά τον 2ο αι. π.Χ. Το τεράστιο κοίλο του θεάτρου είναι στο μεγαλύτερο μέρος του λαξευμένο στο βράχο και χωριζόταν με δύο διαζώματα σε τρία οριζόντια τμήματα και με κλίμακες σε τέσσερις κερκίδες, που αντιστοιχούσαν στις φυλές του Άργους. Στο κεντρικό τμήμα του είναι λαξευμένες στο βράχο 83 σειρές εδωλίων, ενώ περίπου στο μέσο του συμπληρώνεται και στις δύο πλευρές με πρόσθετες σειρές εδωλίων στερεωμένων σε τεχνητά αναχώματα, τα οποία συγκρατούν αναλημματικοί τοίχοι, κτισμένοι με τον άνισο ισοδομικό τρόπο. Η ορχήστρα ήταν επίσης στο μεγαλύτερο μέρος της λαξευμένη στο βράχο. Αρχικά ήταν κυκλική, με διάμετρο 26 μ. και στο κέντρο της δημιουργήθηκαν δύο ανάγλυφες κατασκευές, ένας κύκλος και δύο εφαπτόμενες γραμμές για την καθοδήγηση των μετακινήσεων των χορών: κυκλικών στους διθυράμβους και ευθύγραμμων στις τραγωδίες και κωμωδίες. Η «χαρώνεια κλίμακα», ένας υπόγειος διάδρομος, ένωνε την ορχήστρα με τα αποδυτήρια και εξυπηρετούσε την εμφάνιση των νεκρών και των χθόνιων θεοτήτων κατά τις παραστάσεις. Το σκηνικό οικοδόμημα στην αρχική του μορφή ήταν κτισμένο με καλά επεξεργασμένους ασβεστόλιθους. Περιλάμβανε το προσκήνιο (24,40 x 2,50 μ.), διακοσμημένο στην εσωτερική του πλευρά με ιωνική κιονοστοιχία, τη σκηνή πάνω από τα αποδυτήρια στο ισόγειο, και μία στοά στην πρόσοψη με δωρική κιονοστοιχία (24 x 5,60 μ.). Στα ρωμαϊκά χρόνια, κυρίως το 2ο αι. μ.Χ., την εποχή του αυτοκράτορα Αδριανού, το μνημείο επαναδιαμορφώθηκε. Εδώ φιλοξενούνταν πλέον διάφοροι εορτασμοί (Σεβάστεια, Τίτεια, Τραιάνεια, Αντινόεια) καθώς και θεάματα, όπως κυνήγι θηρίων ή μονομαχίες, που είχαν ως αποτέλεσμα την αλλαγή τόσο της ορχήστρας όσο και της σκηνής. Στο πρώτο μισό του 2ου αι. μ.Χ. το σκηνικό οικοδόμημα, κτισμένο με πλίνθους, επεκτάθηκε προς τα δυτικά, καλύπτοντας μέρος της ορχήστρας. Το προσκήνιο μετατράπηκε σε διώροφο λογείο, επενδυμένο με μάρμαρο και κοσμημένο με κορινθιακές κιονοστοιχίες, ψηφιδωτά και αγάλματα σε κόγχες. Για την προστασία των θεατών από τον ήλιο τοποθετήθηκε ένα ύφασμα πάνω από τμήμα του κοίλου και για την ασφάλειά τους κατά τα θεάματα, ένα δίκτυ μπροστά στην προεδρία, και τα δύο στηριγμένα σε εσοχές λαξευμένες στο βράχο. Τον 3ο αι. μ.Χ. προστέθηκε μία εξέδρα με τρία μαρμάρινα καθίσματα για τους επισημότερους θεατές, όπως τον αντιπρόσωπο του αυτοκράτορα ή τους οργανωτές των θεαμάτων, και τον 4ο αι. μ.Χ. κατασκευάσθηκε στην ορχήστρα μία τεχνητή λίμνη για αθλοπαιδιές στο νερό και παραστάσεις ναυμαχιών. Το θέατρο εγκαταλείφθηκε οριστικά στο τέλος του 4ου αι. μ.Χ. Το μνημείο παρέμεινε ορατό στους επόμενους αιώνες και σχεδόν όλοι οι περιηγητές το αναφέρουν στις αφηγήσεις τους, ενώ πολλοί το σχεδίασαν. Χρησιμοποιήθηκε και πάλι, όταν στις 15 Ιουλίου 1829 πραγματοποιήθηκε σε αυτό η 4η Εθνοσυνέλευση του νέου ελληνικού κράτους, που οργάνωσε ο Ι. Καποδίστριας. Η ανασκαφική έρευνα του θεάτρου πραγματοποιήθηκε από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών κατά τα έτη 1890, 1930, 1954-56, 1981-82 και 1986-8, ενώ το 2004 ολοκληρώθηκε το έργο για τη στερέωση, αναστήλωση και αποκατάστασή του. Σήμερα ο χώρος του θεάτρου χρησιμοποιείται περιστασιακά για διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Συντάκτης Όλγα Ψυχογυιού, αρχαιολόγος