ΑΓΡΙΛΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Κυριακή 26 Ιουλίου 2020

Η ΑΠΟΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΟΥ ....ΞΕΡΞΗ

........ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ......
Η Γεωπολιτική Αντιπαράθεση των Μεγάλων Δυνάμεων δεν είναι σημερινή ανακάλυψη, είναι τόσο παλιά δυναμική όσο και η Ιστορία…όσο και η Ελλάδα.
Σημαντικό σημείο της Ιστορίας της Σύγκρουσης του Ελληνισμού με την Ασία είναι το Καλοκαίρι του 490π.Χ. όταν ο Μεγάλος (Πέρσης)  Βασιλιάς μετά την υποταγή της Βόρειας Ελλάδας εκστρατεύει κατά του Ελεύθερου Ελληνισμού του Νότου με 20.000 άνδρες.(1). Καταλαμβάνει την Ερέτρια με Προδοσία και στη συνέχεια αποβιβάζεται στην πεδιάδα του Μαραθώνα(2). Οι Αθηναίοι, «Ελλήνων Προμαχουντες» (και εδώ τεκμηριώνεται η συνείδηση των Ελλήνων ως ομοούσιων και αδιαίρετων με αυτογνωσία  υπόστασης συνοχής(3)(4) «χρυσοφόρων Μηδων εστορεσαν δύναμιν». Η Μάχη του Μαραθώνα (490π.Χ.) είναι η Νίκη των Ελλήνων όχι μόνο εναντίων των Περσών, αλλά ουσιαστικά εναντίον της «υπερεθνικής πανίσχυρης περσικής αυτοκρατορίας»(3), και υπό το πρίσμα μιας γεωπολιτικής ανάλυσης, η αντιπαράθεση, αντίσταση , και νίκη του Ελληνισμού κατά της Παγκοσμιοποίησης που τότε επιχειρείτο από την Ασία.
Οι δυνάμεις της εξ Ασίας Παγκοσμιοποίησης επανέρχονται το Καλοκαίρι του 480π.Χ. όταν Ο Πέρσης Βασιλιας Ξερξης (486-465π.Χ.) που εν τω μεταξύ έχει διαδεχθεί το Δαρείο(5) με στρατό που υπολογίζεται από 170.000 – 400.000 και περίπου 1.200 πλοία(6) εξαπολύεται εναντίον των 100.000 υπερασπιστών του Ελληνικού Χώρου(7)
Οι Έλληνες εμπρός στον επερχόμενο κίνδυνο, αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν τον εισβολέα στις Θερμοπύλες και να στείλουν για την προστασία των πλευρών του Λεωνίδα από το μέρος της θάλασσας, τον Ελληνικό στόλο με αποστολή να φράξει την είσοδο του ευβοϊκού Κόλπου και να επιτηρεί τα γειτονικά ύδατα.(8)  
Οι Κινήσεις του Ελληνικού Στόλου σημειώνονται με γαλάζιο
Το στόλο αυτό συγκροτούσαν 271 Τριηρεις (147 Αθηναϊκές, 40 από την Κόρινθο, 20 από τα Μέγαρα, 18 Από την Αίγινα, 12 από την Σήκωνα , 10 των Λακεδαιμονίων, 8 της Επιδαύρου, 7 από Ερέτρια, 5 Από Τροιζηνα, 2 από Στυρα Ευβοίας, και 2 από Κέα) επίσης  και 9 πεντηκοντοροι, με Ηγέτες τον Σπαρτιάτη Ευρυβιάδη και τον (μετέπειτα) Νικητή της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, Θεμιστοκλή(8).
Πράγματι Ο Ελληνικός Στόλος απέπλευσε από το Φάληρο και έπλευσε στη Θαλασσιά περιοχή ανάμεσα στην Στερα Ελλάδα και την Εύβοια και ακολουθώντας στο Τελευταίο τμήμα της επιχειρησιακής του πορείας την ιδία «ρότα» που ακολουθούν σήμερα τα πλοία της γραμμής από Άγιο Κωνσταντίνο για Σποράδες, έφθασε στο Ακρωτήριο Αρτεμίσιο εκτελώντας πιστά την αποστολή του ως Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, και έφραξε την είσοδο του Ευβοϊκού, ανακόπτοντας την πορεία του Περσικού στόλου. Ο Ελληνικός Στόλος έκανε αγγυροβολιο του το Αρτεμίσιο που εξασφάλιζε στους Έλληνες σοβαρά πλεονεκτήματα. Τα Ελληνικά πλοία  ήταν προφυλαγμενα από τους επικρατούντες στην περιοχή ενάντιους ανέμους(8) , ενώ εξασφάλιζαν ταυτόχρονα την προστασία (φραγή) του στομίου του Βόρειου Ευβοϊκού. Το αγκυροβολιο του Αρτεμισίου  επέτρεπε ακόμα στον Στόλο μας, να παρακολουθεί τις κινήσεις του Περσικού Στόλου. Τα Περσικά πλοία αγκυροβόλησαν στον ανοικτό όρμο κοντά στη Σηπιαδα κοντά στο στόμιο του Παγασητικού κόλπου απέναντι από το Αρτεμίσιο. 
Το πρωί της επόμενης μέρας «Ο Θεός της Ελλάδος» η «Ο από Μηχανής Θεός» επενέβη και ξέσπασε μεγάλη θαλασσοταραχή με ισχυρό άνεμο από ανατολικά που κράτησε τρεις μέρες.
Οι Άνεμοι αυτοί είναι και σήμερα επικίνδυνοι για την Ναυσιπλοΐα και όταν είναι πολύ ισχυροί στην περιοχή (βλ. φωτο ανωτέρω) υπάρχει απαγορευτικό, και οι Σποράδες αποκλείονται για μέρες από την υπόλοιπη Ελλάδα, ενώ έστω και όταν δεν υπάρχει απαγορευτικό τα πλοία αλλάζουν πορεία για μεγαλύτερη ασφάλεια.
Η Κακοκαιρία κράτησε για τρεις μέρες, και όταν τελείωσε, τετρακόσια πλοία του Ξέρξη είχαν συντριβει στα βράχια η είχαν βυθισθεί. Οι Έλληνες κατέλαβαν 15 πλοία του Περσικού Στόλου, ο οποίος βρέθηκε σε δύσκολη θέση και μεθορμίσθηκε στην είσοδο του Παγασητικού κοντά στο σημερινό Τρικερι, προκειμένου να ανασυγκροτηθεί.
Οι Πέρσες είχαν αντιληφθεί ότι μόνο αν συντριβει ο Ελληνικός Στόλος θα μπορούσε ο Περσικός να κινηθεί ελεύθερα και να αποβιβάσει δυνάμεις σε οποιοδήποτε σημείο της Ελληνικής ακτής. Για το σκοπό αυτό στέλνουν διακόσια πλοία τους, τα οποία, για να παραπλανηθουν η να μην τα αντιληφθούν καθόλου οι Έλληνες,  αρχικά ακολουθούν πορεία Β.Α. ανάμεσα στα παράλια της Μαγνησίας και στη Σκιάθο (σαν να φεύγουν από το θέατρο των επιχειρήσεων) και εν συνεχεία στρέφουν απότομα Νότια και διέρχονται ανάμεσα από την Σκιάθο και την Σκόπελο περνώντας ακριβώς μπροστά και κάτω από την σημερινή Γλώσσα. Αν δηλαδή (!) …..είχαμε εγκατεστημένη την διαδικτυακή μας κάμερα όχι το 2007 μ. Χ. αλλά το Καλοκαίρι του 480π.Χ. …..θα βλέπαμε τα Περσικά πλοία να περνάνε από μπροστά μας (ορατά από τον εξώστη του Μουσείου και παγκοσμίως από το διαδίκτυο)….. κινούμενα προς Νοτον εκτελώντας την εντολή που είχαν να περιπλεύσουν την Εύβοια και να εισπλεύσουν στον Νότιο Ευβοϊκό παγιδεύοντας από Βορρά και Νότο μέσα σ αυτόν τον Ελληνικό Στόλο, εξουδετερώνοντας έτσι την αποστολή του σε συνδυασμένες ενέργειες με τον στρατό ξηρας, κι η δυνατόν καταστρέφοντας τον ολοκληρωτικά.
Δίκτυα πληροφοριών, πληροφοριοδοτών και Κ.Υ.Π. δεν είναι ευρήματα και τακτικές της σύγχρονης εποχής, αλλά τόσο παλαιά όσο και η ιστορία…όσο και η Ελλάδα!!! Έτσι οι Έλληνες πληροφορηθήκαν έγκαιρα την κίνηση των Περσών και αρχικά αποφάσισαν να πλεύσουν νύχτα τον Ευβοϊκό προς Νότον να συναντησουν τον Περσικό Στόλο και να ναυμαχήσουν μαζί του στο Νότιο Ευβοϊκό. Όμως τελικά Ο Ελληνικός Στόλος εφόρμησε εναντίον των έκπληκτων Ασιατών που είδαν να τους επιτίθεται ένας στόλος με μικρή δύναμη. (Η Αντρειοσύνη δεν μετριέται με το Στρέμμα με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται…και με αίμα…)    Οι Έλληνες όμως ενήργησαν με πραγματική Ναυτοσύνη και στρατηγική που αξίζει να μελετηθεί σε έκταση στην βιβλιογραφία(9).  Στην Ναυμαχία του Αρτεμισίου τα Ελληνικά Πλοία Νίκησαν δυο φορές τον Περσικό Στόλο και πάντοτε κατόρθωναν να αντιληφθούν έγκαιρα την τακτική του αντιπάλου και να λάβουν πλεονεκτικότερες θέσεις με τους χειρισμούς των. Οι Πέρσες κατά την διάρκεια της ναυμαχίας είχαν τόσες ζημιές που ήθελαν να υποχωρήσουν αλλά ντρέπονταν  να το πράξουν μπροστά  σε ένα τόσο μικρό αριθμό Ελληνικών πλοίων .  Οι Έλληνες έχασαν 5 πλοία, οι Πέρσες πολύ μα πολύ περισσότερα. Ο Ελληνικός Στόλος επέτυχε στην αποστολή του να μην επιτρεψει την εισοδο του Περσικου στον Ευβοικο Κολπο ενώ ο Περσικος Στολος δεν κατορθωσε να παγιδευσει από Βορρα και Νοτο στον Ευβοικο τον Ελληνικο, αλλα ουτε και να αποβιβασει στρατευματα στα πλευρα του Λεωνιδα.
‘’Η Μάχη στις Θερμοπύλες και η Ναυμαχία στο Αρτεμίσιο έγιναν την ιδία μέρα, πράγμα που υποδεικνύει  ότι πρόκειται για συνδυασμένη επιχείρηση χερσαίων και ναυτικών δυνάμεων. Η Αντίσταση του Λεωνίδα ερμηνεύεται από την έρευνα ως μια υψίστης στρατηγικής σημασίας προσπάθεια απασχόλησης των περσικών χερσαίων δυνάμεων μέχρις οτου και το τελευταίο Ελληνικό Πλοίο κατορθώσει να περάσει από τον   μόλις 15 μέτρων στενό δίαυλο της δυτικής άκρης της Ευβοίας με τον ηπειρωτικό κορμό με κατεύθυνση προς νότο: Ο Λεωνίδας είχε αντιληφθεί ότι το βάρος της τελικής αναμέτρησης θα το σήκωνε ο Ελληνικός Στόλος για την διάσωση και την πλήρη  ακεραιότητα του οποίου   θυσίασε την ίδια του τη ζωή.
Τα Αθηναϊκά πλοία αφού μετέφεραν τα γυναικόπαιδα στη Σαλαμίνα, ενταχθήκαν στη δύναμη του πανελληνιου Ελληνικού Στόλου που παράταξε 300 πλοία με επί κεφαλής τον Σπαρτιάτη Ευρυβιάδη.  Ο Περσικός Στόλος είναι εμπειροπόλεμος εφόσον αποτελείται από φοινικικά πλοία. Αγνοεί όμως το σχέδιο του Θεμιστοκλή που είναι να τον εγκλωβίσει στο πιο στενό σημείο του δίαυλου της Σαλαμίνας, μεταξύ Κυνοσουρας, Ψυταλλειας και Αιγάλεω όπου ο Ξέρξης έβαλε και τον Θρόνο του για να παρακολουθήσει την Ναυμαχία, και τελικά να παρακολουθήσει την φοβερή συντριβή των Ναυτικών του δυνάμεων.
Ο Ενωμένος Ελληνικός Στόλος, με απόλυτη «Συνειδητή Συλλογική Υπόσταση» καταβύθισε τον Περσοφυνικικο στόλο.  Η εξ Ασίας ορμωμενη ‘Παγκοσμιοποίηση’ δεν πέρασε. Η Ελλάδα, το φως του Ελληνισμού,  συνέχισε την διαχρονική του πορεία…
Βιβλιογραφία
  1. Ιωαννη Λουκά, ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ Ιστορία και Γεωπολιτική του Ελληνισμού Από την Προϊστορία ως τους Αλεξανδρινούς Χρόνους, (Αθήνα 1994, Εκδόσεις Παπαζηση) σελ.200
  2. Το ίδιο σελ. 202
  3. Το ίδιο 203
  4. Ανδρέα Αθηναίου, «Συνειδητή Υπόσταση Συνοχής, (Αθήνα 2008 Ηλεκτρονικό Περιοδικό «Το Θέμα»)
  5. Ιωαννη Λουκά, ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ Ιστορία και Γεωπολιτική του Ελληνισμού Από την Προϊστορία ως τους Αλεξανδρινούς Χρόνους, (Αθήνα 1994, Εκδόσεις Παπαζηση) σελ.208
  6. Το ίδιο σελ 211
  7. Το ίδιο και Θουκυδίδη 1, 93
  8. Μαρκου – Μαριου Σιμψα Αρχιπλοιάρχου (ο) Π.Ν., Το Ναυτικό Στην Ιστορία των Ελλήνων, (Αθήναι 1982, ΕΚΔΟΣΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ) σελ 188,189
  9. Το ίδιο 189,190,191
  10. Ιωαννη Λουκά, ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ Ιστορία και Γεωπολιτική του Ελληνισμού Από την Προϊστορία ως τους Αλεξανδρινους Χρονους, (Αθήνα 1994, Εκδόσεις Παπαζηση) σελ.209, 211
  11. Περσεα Αθηναίου, Κριτική Βιβλίου, (Αθήνα 5-5-1994, εφημερίδα ‘Ημερησία’)