Tι ουσιαστικότερος εορτασμός της Εθνικής μας
Παλιγγενεσίας, από την συνέχεια της οντολογικής υπόστασης του ΄Εθνους
μέσα από τα νέα βλαστάρια της Ελληνικής Οικογένειας.
Το Ίδρυμα Ελληνισμού σε μιά μέρα γιορτής βρέθηκε μαζί
με τα παιδιά του 145 Δημοτικού Σχολείου με την Αγνή τους ψυχή και το καμάρι
τους να κρατούν και να πλαισιώνουν την Ελληνική Σημαία.
Υπάρχει διαχρονικά ένας σαφής διαφορισμός μεταξύ Πολιτισμού Οντολογικής Υπόστασης και Υπαρξισμού δομικής διαδικασίας . Η Επανάσταση του 1821 δεν έγινε ως σύγκρουση του Παλιού με το Καινούργιο όπως μπορούν να βλέπουν όσοι αντιλαμβάνονται την ζωή και την ανθρωπινή δυναμική μόνον ως "δομές" και ¨διαδικασιες" που καθορίζουν συμπεριφορές. Έγινε ακριβώς ως ΕΠΑΝΆΣΤΑΣΗ του οντολογικού για να αποτινάξει την καταπίεση του δομικού, του διαδικασιακου , του Μηδενιστικού, του κενού.
Έννοιες διαχρονικές και σήμερα περισσότερο επίκαιρες, μια και το δομικό "επιτίθεται" στο οντολογικό, δηλ στην Ελευθερία του Ανθρώπου.
Η Γυμνάστρια μαζι με τα παιδιά της , παρουσία και γονέων τους.
Η Παιδεία είναι ανάμεσα στους πρωταρχικούς Σκοπούς που υπηρετεί Το Ίδρυμα Ελληνισμού
