Γράφει ο Καθηγητης Ανδρεας Αθηναιος
Τό Σημερινό Συμπόσιο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, με τον εκ των Συγγραφέων του βιβλίου "Γενεαλογία και Ιδεολογία" (1) Καθηγητή Νικο Βερνικο, Επίκαιρο της Επετείου Της Εθνικης Παλιγγενεσίας, ήταν κάτι περισσότερο από απαραίτητο, ως η ικανή και αναγκαία εκείνη επιστημονική τεκμηρίωση, "αντίδοτο" στην Μηδενιστική προσέγγιση, αυτών που αποκαλούνται "αναθεωρητές" της Ιστορίας και ολόκληρης της Υπόστασης της Ελλάδας και Κυρίως του Ελληνισμού.
Δέν θα παρουσιάσω, ούτε θα αναλύσω ως "αδελφός επιστήμων" και ερευνητής την Επιστημονική Εργασία που δημοσιεύθηκε στην παρατιθέμενη Έκδοση (1). Αυτό θα προτείνω στο Δ.Σ. να λάβει χώρα ως Ημερίδα, με Ακαδημαϊκή Διάσταση. απευθυνόμενη όχι μόνο στην Ακαδημαϊκή Κοινότητα αλλά στην ευρύτερη κοινωνία που αναζητά την Αλήθεια.
Θα διατυπώσω όμως εδώ τις δικές μου σκέψεις, ανάγκη έκφρασης με επιστημονική βάση και τεκμηρίωση ως έχων προσωπικά διακονήσει την επιστήμη αλλά και τίς μεθόδους επιστημονικής έρευνας (Research Methods) έχων και χρησιμοποιήσει αλλά και διδάξει αυτές στα Πανεπιστήμια της Ακαδημαϊκής μου Σταδιοδρομίας στις ΗΠΑ, ως μόνες αποδεκτές μεθόδους για την παράγωγη νέας γνώσης και την προσέγγιση της Αληθείας.
Οι "αναθεωρητές" διατυπώνουν με αυτοπεποίθηση ότι "πάνω από όλα είναι η επιστήμη". Κανείς μας φυσικά δεν αμφισβητεί την βαρύτητα και το Κύρος, μιας επιστημονικής διατύπωσης.
Αυτό είναι όμως κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που θα μπορούσε να καταλάβει ένας μη επιστήμων, που θα καταλάβαινε "καλόπιστα", ότι, αφού κάτι είναι επιστημονική διατύπωση, ισχύει ως απόλυτη Αλήθεια που δεν επιδέχεται αντιρρήσεις.. Κάτι πολύ επικίνδυνο ως"αποδοχή" κυρίως όταν χρησιμοποιείται από τους Σοφιστές κάθε εποχής για να "τεκμηριώσουν αναλήθειες", κάτι που στις ημέρες μας έχει ευρύτατη χρήση με τον αγνό άνθρωπο, που πιστεύει ότι κάτι είναι έτσι επειδή το είπε ο Χ στην Τηλεόραση.
Εμείς οι Ακαδημαϊκοί, ερευνητές, συγγραφείς και Καθηγητές, "Δάσκαλοι" όπως θα έπρεπε να είμαστε, γνωρίζουμε καλά ότι δεν υπάρχει "Value Free Sciense", και αυτό ισχύει όχι μόνο για τις Κοινωνικές Επιστήμες οι οποίες εκτός από την θεωρητική ανάλυση, χρησιμοποιούν και ως τεκμηρίωση όλα τα ποσοτικά εργαλεία της ανάλυσης και της τεκμηρίωσης, αλλά και στις εφαρμοσμένες επιστήμες.
Η Μεθοδολογία της Έρευνας "περνάει" από τις εξής Φάσεις : Διατύπωση της Υπο-θεσης που θα τεκμηριωθεί ή θα απορριφθεί, "Συλλογή Στοιχείων, Περιγραφή" (DATA), Ανάλυση των Στοιχείων (και με Ποσοτικά μοντέλα και μεθόδους) , Ερμηνεία, και τέλος Παραγωγή της νέας Τεκμηριωμένης Γνώσης. Αυτά τα στάδια είναι γνωστά σε όλους όσους "έγραψαν" Διδακτορική Διατριβή και αναγορεύθηκαν Διδάκτορες. Και φυσικά αποτελούν την καθημερινότητα όλων ημών που είμαστε ερευνητές, είτε το γνωστικό μας αντικείμενο είναι η Ιστορία, η Φιλολογία, η Αρχαιολογία, η Οικονομία κ.α. είτε είναι η Φυσική και η Χημεία..
Eκείνο που γνωρίζουμε όλοι οι Επιστήμονες είναι ότι σε κάθε μία από τις φάσεις της Έρευνας, κυριαρχούν οι ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ μας αξίες, η Ιδεολογία μας, το τί Πιστεύουμε. Κυρίως η ΕΡΜΗΝΕΙΑ των στοιχείων είναι κάτι πάρα πάνω από "προσωπικό", απόλυτα συνδεδεμένο με την Υπόσταση του Ατόμου-Επιστήμονα.
Ο Αισιόδοξος Επιστήμονας, θα ξεκινήσει με την Πίστη, ότι "δεν είναι δυνατόν σε όλο αυτό το Αστρικό Σύστημα' να είμαστε οι μόνοι Κάτοικοι. Ακόμα και η διατύπωση της προς έλεγχο και απόδειξη η απόρριψη υπόθεσης, είναι θέμα της προσωπικότητας του Επιστήμονα, ή της αξιακής θέσης της Επιστημονικής-Ερευνητικής Ομάδας.
Ένας Επιστήμονας, που ως Χαρακτήρας είναι "ιδιοτελής", και θεωρεί την ιδιοτέλεια ως το μοναδικό ή έστω κυρίαρχο στοιχείο της Ανθρώπινης φύσης, θα ΕΡΜΗΝΕΥΣΗ τα δεδομένα με βάση την Ιδιοτέλεια. Ένας Ιδιοτελής και Υλιστής, που δεν "βλέπει" το άυλο αγαθό, που δεν αντιλαμβανεται ως υπόσταση τις Έννοιες, τις Άξίες, και ο,τι έχει σχέση με αφαιρετική υπόσταση (για να μην αγγίξουμε τα περι ψυχής), όποιος δεν αντιλαμβανεται την συμπληρωματικότητα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, μοιραία θα δίνει ευχερώς ερμηνείες Ιδιοτέλειας ή ερμηνείες οικονομίστικες σε κάθε φαινόμενο.
Το μεγαλείο του Ελληνισμού είναι ακριβώς η Οντολογική Υπόσταση του αξιακού και εννοιολογικού περιεχομένου της Πράξης.
Ένας επιστήμονας που δεν έχει -συνειδητά- τέτοια υπόσταση ως Άνθρωπος, είναι μάλλον μοιραίο να ερμηνεύει με απλούς -προφανείς για αυτόν- οικονομικούς όρους, ή όρους ιδιοτέλειας ή χρησιμότητος το κάθε Φαινόμενο.
Είναι ακριβώς αυτοί οι Επιστήμονες, που ερμηνεύουν την Επανάσταση των Σουλιωτών με οικονομίστικους όρους.
Είναι ακριβώς αυτοί οι επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι η Επανάσταση του 1821 έγινε για "ταξικούς λόγους". Είναι τόσο ιδεολογικά αφοσιωμένοι στην "ταξική σύγκρουση", η οποία ναι μεν αναντίρρητα υπάρχει στην πολιτική και Κοινωνική Ιστορία των Λαών, δεν αποτελεί όμως πάντα και αποκλειστικά την μοναδική ερμηνεία.
Οι Επιστήμονες γνωρίζουμε ότι τα φαινόμενα έχουν "πολυπαραγοντικές" ερμηνείες. Και κάθε ένας από τους παράγοντες (Factors) αυτούς είναι δυνατόν να ποσοτικοποιηθεί και να μετρηθεί το διαφορετικό του βάρος (Weight) (Factor Analysis) και μάλιστα με αποδεκτά μαθηματικά στατιστικά μοντέλα ποσοτικής ανάλυσης.
Είναι βέβαιο ότι σε μια Κοινωνία υπάρχουν και οι Ιδιοτελείς, και οι υλιστές, και οι έχοντες ως κίνητρο το ατομικό συμφέρον. Η θεωρία όμως ότι όλα έχουν κίνητρο το Ατομικό συμφέρον Pocket Book Theory, που διατυπώθηκε από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου της Φλόριντα, και μάλιστα αναφορικά ΚΑΙ με την Ελλάδα, διαψεύσθηκε απο τον Υπογράφοντα, σε άλλη επίσης δημοσιευμένη έρευνα που εκδόθηκε στα Ελληνικα το 1983 (2) που τεκμηρίωσε ότι η Ελληνική Κοινωνία αποφασίζει με κριτήριο το Εθνικό Συμφέρον. Αυτό ήταν αποτέλεσμα μιας πολυπαραγοντικής ανάλυσης που μέτρησε και το Οικονομικό Συμφέρον και την Ιδιοτέλεια ως μεταβλητές χωροταξικά, αλλά καί όλα τα άλλα που "μετράνε" στην Ελληνικη Κοινωνία.
Η Επανάσταση του 1821, σαφώς θα είχε -και είχε- πρόσωπα ή ομάδες με ιδιοτελή κίνητρα, όπως πχ ο Κωλέττης. Είχε όμως και ηρωισμό, ιδεολογία και αλτρουισμό, που απαντάται κυρίως στους λογικά μη εγγράμματους, αλλά ηθικά και συναισθηματικά δυνατούς "καπεταναίους", αλλά και όλους όσους με μη ηγετικές θεσεις ή ικανότητες κράτησαν το "καριοφίλι". Ο Κολοκοτρώνης, Ο Καραϊσκάκης, Ο Ανδρούτσος, Ο Μακρυγιάννης, δεν είχαν διδακτορικό...., είχαν όμως έναν πολύ καλύτερο αξιακό χαρακτήρα από τον Κωλέττη. Ενώ ο Παπαφλέσσας νίκησε την Φιλαρχία του, δίνοντας την ζωή του Στο Μανιάκι. ( Η Ελλάδα έβγαλε το Κάλο που έκλεινε μέσα του)
Στο μάτι του ερευνητή που αναζητά τεκμηρίωση της αξιακής υπόστασης της Επανάστασης, υπάρχει πληθώρα στοιχείων που αποδεικνύουν ότι σε ανώτερο επίπεδο (higer level) ανάλυσης, συντίθεται ένας συσχετισμός που τεκμηριώνει ως κίνητρο της Επανάστασης τον Πόθο για την Ελευθερία, και την βαθειά και καταλυτική συνειδητοποίηση της αξιας της.
Οι αναθεωρητές (αποδομητές) της ιστορίας, προχωρούν σε ισχυρότερες μηδενιστικές - απαξιωτικές διατυπώσεις. Υποστηρίζουν ότι ο Ελληνισμός και η Ελλάδα είναι μια "φαντασίωση", μια "κατασκευασμένη φαντασίωση" , ένα "ψέμα", με εργαλείο τον "μύθο".
Ο μηδενιστής-απαξιωτής, είναι ένα συγκεκριμένο είδος ανθρώπου - χαρακτήρα. Στην Καθημερινότητα απαντάται διαταξικά και διαστρωματικά σε όλα τα είδη "μόρφωσης". Έχει την μορφή "εξυπνάκια", "κυνικού", "είρωνα", αντιρισσια, διαφωνούντα σε όλα, προπέτη, διακοψία, κακού συζητητή, ψάχνει για "κόντρα" για την "κόντρα".
Η Ψυχιατρική αυτή περίπτωση, δεν είναι παρά ο Άνθρωπος απαξιωτής-μηδενιστής. Ο μηδενιστής αισθάνεται ο ίδιος την υπόστασή του ως "μηδέν" (κενό) και για αυτό αγωνίζεται να υπάρξει, μηδενίζοντας όλα τα άλλα "υπαρκτά". Ο Εχων οντολογική υπόσταση, αισθάνεται άνετα να υπάρχει ως ένα δυνατό κύτταρο ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλα και αναζητά άνετα την οντολογική του θέση, συνοχή και συνάφεια, σε αναγνωρίσιμες υποστάσεις.
Οι μηδενιστές είναι άτομα που δεν αντιλαμβάνονται το οντολογικό-υπαρκτό, και περιορίζονται στο "υπαρξιακό".
Ο "μύθος" δεν είναι ψέμα. Είναι μια αφαιρετική εκφορά της Αλήθειας. Είναι το abstract της Αλήθειάς, είτε διατυπωμένο σε υψηλό διανοητικό επίπεδο από τον Αισχύλο, είτε στο εύληπτο επίπεδο των Κλασσικών Εικονογραφημένων.
Το παιδικό βιβλίο και το "παραμύθι", δεν είναι φαντασίωση με την έννοια του Ψεύτικου, είναι μια Πραγματικότητα Αξιακή και διδακτική σε εύληπτη για τα παιδιά μορφή.
Ένας καθηγητής είναι "καλός", όταν "βγάζει το Καλό που έχει ο άλλος μέσα του". Ο Μύθος δεν είναι "ψέμα" , ούτε κατασκευασμένη πραγματικότητα. Διατυπώνει Αλήθεια και όχι "περιγραφή", γνώση και οχι DATA.
Και ας κλείσουμε απαντώντας στην Θέση ότι ο Ελληνισμός, οι Έλληνες και η Ελλάδα, είναι μια κατασκευή.
Ως τεκμηρίωση οί μηδενιστές αναφέρουν (σε απλουστευμένη για το παρόν κείμενο διατύπωση) ότι τα σημερινά Ελληνικά ονόματα προσώπων και τα τοπωνύμια, αν ψάξεις ..."προς τα πίσω" είναι τουρκικά ή αλβανικά, ενώ τα συμβολαιογραφικά έγγραφα είναι στά τούρκικα.
Ξεχνάνε όμως να πάνε ακόμα πιο πίσω για να τα βρούνε όλα Ελληνικά. Και υπάρχει τεκμηριωμένη και Δημοσιευμένη έρευνα για αυτό.
Στο ερώτημα εάν υπήρχε "κρυφό σχολειό", οι "αναθεωρητές" απαντούν "όχι -με το μοναδικό επιχείρημα/τεκμηρίωση- ότι δεν ήταν απαραίτητο αφού οι Τούρκοι δεν το απαγόρευαν". Κάθε άλλο παρα επιστημονική προσέγγιση, αφού Ξεχνούν ότι η επιβολή γίνεται με πολλά μέσα και τελευταία μόνο από τον "νόμο". Peer Presure θα το έλεγε η σημερινή αμερικάνικη ορολογία, με τιμωρία την περιθωριοποίηση, την μη απασχόληση και την κάθε είδους "διάκριση" εναντίον της διαφορετικότητας......
Ας κλείσω με την δική μου θέση.
Ο Μηδενισμός, είναι ένα εργαλείο που χρησιμοποιεί -μέσα από τους χρησίμους αφελείς του- η παγκοσμιοποίηση η οποία θέλει να εξαφανίσει τον Homo Sapiens, και να τον μετατρέψει σε αναλώσιμο λειτουργικό ον εύκολα διαχειρίσιμο, με ανύπαρκτη οντολογική υπόσταση, εύκολα εξουσιαζόμενο.
Η εξουσία είναι ανθρώπινη διαστροφή, ανθρώπινη ατέλεια όπως και η ιδιοτέλεια, που θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο, και σε κάθε εποχή, για να ικανοποιήσει τις ηδονές της, που βασίζονται στον εξοστρακισμό της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της γνώσης, των αξιών, του ανθρώπου με οντολογική υπόσταση.
Ο Ελληνισμός, προσφέρει στον άνθρωπο, ακόμα και βιωματικά, -χωρίς την προϋπόθεση της μόρφωσης- την οντολογική του υπόσταση και την.... αθανασία.
Και για αυτό είμαστε συνειδητά καί ευγνώμονες και περήφανοι.
Καθ. Ανδρέας Αθηναίος
Β.Α., Β.Sc., M.A., MCP, Ph.d., Post Doc.
University of Pennsylvania
Case Western Reserve University
Lindback Award for Teaching Excellence Villanova Univerisity 1987
--------------------------------------------------------------------------------------------------
(1) 
(2)
Το
βραδυ της Κυριακης αφεθήκαμε στο νανούρισμα της Θάλασσας που ερχόταν
μεσα απο το ανοιχτο παραθυρο. Η Ελλαδα σαν μάννα, να μας νανουριζει στην
αγκαλια της αλλα και να μας ξυπναει με ενα τρυφερο χαδι ως παιδια της
το ξημέρωμα για να λουστουμε στο φως της.....
