ΑΓΡΙΛΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑ

 
Ενας Αγαπημενος μου Φιλος, εχασε ξαφνικα τον Μονακριβο γιο του, Παλικαρι 29 Χρονων.
Το Μυστηριο και το Θαυμα της Ζωης, που αλλοτε μακροχρονη και πληρης ημερων, κι αλλοτε συντομη που αρπαζει νειατα οχι μονο πανω στον ανθο της Ηλικιας αλλα ακομα και παιδια με τα παιχνιδια ακομα στα χερια τους.
Πονος ο Χωρισμος, και μαλιστα για Οικογενειες δεμενες, με πιστη και θαυμασμο του ενος για τον αλλο. Με στηριξη του ενος για τον αλλο.
Ασκηση για το καλυτερο η ζωη, δεν ειναι ασκοπη οσο μικρη κι αν ειναι , γιατι η ανωτερη αυλη αυτη αληθεια και δυναμη, Ο Θεος, ξερει  για ποσο η ασκηση αυτη χρειαζεται να γινει και ποτε πρεπει η αποστολη να συνεχιστει αλλου. Τιποτα και ποτε δεν ειναι ματαιο, γιατι ειναι ασκηση προς τελειωση.
 
Εφτασα νωρις, και πηγα μονος για περισσυλογη στο κοντινο εκκλησακι του Αγ. Χαραλαμπους. ΓΑΛΗΝΗ.  Το θειο ΔΩΡΟ. Αυτο που λειπει μεσα στην καθημερινη ανοητη και ματαιη "ζαλη" του ανοητου εφημερου. Ματαια δεν ειναι η ασκηση, ματαιο ειναι το εφημερο, το αναλωσιμο , το αλλωτριωσιμο.

Στην Γαληνη ακους και βλεπεις τα αυλα. Εισαι σε επαφη με την αιωνιοτητα, με το αθανατο.

Και στην Γαληνη,  θυμηθηκα το παιδικο ασμα "ενα καντηλι μοναχο, και ενα πετρινο σταυρο, εχει στολιδι μοναχο, το εκκλησακι το........"

Αναψα ενα κερι απο την φλογα του Καντηλιου, και προσευχηθηκα για το Θαυμα της Ζωης ως ασκησης για να αξιωθουμε την Αθανασια!

Προσευχηθηκα δυνατα για το Θαυμα.

Καθ. Ανδρεας Αθηναιος