Ως αφαιρετικός Λαός οι ΅Ελληνες είμαστε θρησκευόμενοι. Η "Δομική" "Διαδικασιακη" "διαχειριστική" Ύπαρξη του Δυτισμου, δεν ανταποκρίνεται στην άσκηση και στην αναζήτηση της πορείας μας προς το ΦΩΣ. Δεν μας δίνει περιεχόμενο και σκοπό, ούτε και ΥΠΌΣΤΑΣΗ η οποία κατακτάται μέσα από έννοιες και άξιες που εκφράζονται ελευθέρα σε πράξεις, σε Ζωή, και όχι σε τρόπο Ζωής.
Το αυλο , το Υπερβατικό, το εννοιολογικό , το αξιακο, δεν βρίσκουν ανταπόκριση στην Ύλη, ενώ οι δομές, οι διαδικασίες και η διαχείριση, είναι ουσιαστικά Εμπόδια στην διαμόρφωση "Υπόστασης". αλλά και της πορείας προς το φως και την Αθανασία......
Οι Έλληνες που -κατα Σοφοκλή- αναζητούν τον Άνθρωπο, κοιτώντας το φως μέσα στο γαλανο του Ουρανου και στην απεραντοσύνη του Αιγαίου, τον αναζητουν στο απέραντο και στο αφαιρετικό της Υποστασης. Και αυτη η αναζητηση σε οδηγει στο Θεο....
